«Το Υπουργείο Πολιτισμού, δυστυχώς, μόνο παραινέσεις μπορεί να κάνει προς τους εργολάβους, γιατί δεν μπορεί να ξανασχεδιάσει το έργο» ήταν η απάντηση της Λυδίας Κονιόρδου, σε ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ, Μανώλη Συντυχάκη για τις εργασιακές σχέσεις των αρχαιολόγων που δουλεύουν στο έργο «Ψηφιοποίηση κινητών μνημείων».
Αναφερόμενος στο τμήμα που έχει ξεκινήσει να υλοποιείται μέσω οκτώ εργολαβικών και υπεργολαβικών εταιρειών, ο βουλευτής τόνισε ότι οι συγκεκριμένες εταιρίες προσπαθούν να επιβάλλουν εργασιακές συνθήκες γαλέρας, βάζοντας στις τσέπες τους χιλιάδες ευρώ κι όλα αυτά με την ανοχή των υπηρεσιών του Υπουργείου. Ειδικότερα, οι ανάδοχοι εργολάβοι πιέζουν τους εργαζόμενους να δουλέψουν, είτε με μπλοκάκια παίρνοντας 600 ευρώ καθαρά, είτε ανασφάλιστοι με απόδειξη δαπάνης έναντι 980 ευρώ - χωρίς να αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία τους, τα επιπλέον προσόντα και εν τέλει η επιστημονική τους εργασία.
«Αν στους εβδομήντα αρχαιολόγους - για τον καθένα, μαζί με τις εργοδοτικές εισφορές κλπ.- δίνονται τον μήνα -ας πούμε- 850 ευρώ -έτσι απλόχερα!- τότε συνολικά, εάν δουλέψουν έξι μήνες, το ποσό ανέρχεται στις 360.000 περίπου για όλους τους αρχαιολόγους για όλο το διάστημα του έργου. Τα υπόλοιπα 3 εκατομμύρια πού θα πάνε; Ποιος θα τα πάρει; Είναι προφανές ότι θα τα πάρουν οι εργολάβοι. Δηλαδή, πάρτι στις πλάτες, την αγωνία και τον κόπο των εργαζομένων!» είπε, ενώ κατονόμασε και τις εταιρίες στις οποίες αναφέρεται. «Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πρόκειται για συγκεκριμένες εταιρείες πληροφορικής, όπως είναι η ΓΕΩΑΝΑΛΥΣΗ ΑΕ, η COSMOS BUSINESS SYSTEMS, η GLOBO, η Σύμπραξη IKNOWHOW μαζί με την ΕΛΚΕ, η UNISYSTEM με την υπεργολαβική εταιρεία ΠΟΛΥΠΤΥΧΟΝ».
Από την πλευρά της, η Υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου αποποιήθηκε κάθε ευθύνη για τους όρους υλοποίησης του συγκεκριμένου προγράμματος, καθώς πρόκειται για επιχειρησιακό πρόγραμμα ψηφιακής σύγκλισης που έχει γίνει από προηγούμενη Κυβέρνηση, τον Μάιο του 2012. «Η αλλαγή των όρων και των νομικών δεσμεύσεων και σχεδιασμών θα επέφερε την αναγκαία απένταξη του έργου και άρα και την πληρωμή από την Ελλάδα του ποσού που είχε πάρει» διευκρίνισε, τονίζοντας ότι στο ισχύον πλαίσιο οι ανάδοχοι επιλέχθηκαν κατόπιν διαγωνιστικής διαδικασίας - με εξασφάλιση της επιστημονικής τους αρτιότητας από το Υπουργείο Πολιτισμού – και με τη σειρά τους προσλαμβάνουν το απαραίτητο προσωπικό, του οποίου μόνο η επιστημονική αρτιότητα ελέγχεται από το Υπουργείο και όχι οι εργασιακές σχέσεις που το διέπουν (εφόσον παρεμβάλλονται ανάδοχες εταιρείες).
«Κυρία Υπουργέ, δεν δώσατε απάντηση. Η απάντηση εκτός από το ότι ήταν λιτή και σύντομη, δεν μπήκε επί της ουσίας του ζητήματος. Εγώ θα σας πω πως για πολλά έργα, που είναι συγχρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ, το Υπουργείο έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του, έκανε και νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να μην απενταχθούν από το προηγούμενο ΕΣΠΑ. Θα μπορούσε, λοιπόν, στο χρόνο που απαιτείται, να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα, έτσι ώστε να διαμορφώσει το έργο με άλλους όρους, αλλά και να μην απενταχθεί. Δεν το έκανε. Και ξέρετε γιατί δεν το έκανε; Γιατί ισχύει αυτό που είπατε προηγουμένως. Το Υπουργείο, δηλαδή η Κυβέρνηση, μόνο παραινέσεις μπορεί να κάνει στους εργολάβους, όχι –επιτρέψτε μου την έκφραση- να «βάλει χέρι» στους εργολάβους. Αυτή είναι η Κυβέρνηση της Πρώτη Φορά Αριστερά, να κάνει μόνο παραινέσεις;» ανταπάντησε ο κ. Συντυχάκης.
Ανέφερε, τέλος, στιχομυθία εργαζομένων και εταιρειών: «Ερώτηση εργαζομένου προς εταιρεία: «Από πού προκύπτει το ποσό των 600 ευρώ, που μας προτείνετε ως μισθό;». Απάντηση της εταιρείας: «Από την έκπτωση που έδωσα για να πάρω το έργο από την αγορά εργασίας». Εργαζόμενος: «Η σύμβαση δεν αναφέρει κάτι τέτοιο, όμως». Απάντηση: «Αν έχετε κάποιο πρόβλημα, να παραιτηθείτε». Άλλος εργαζόμενος προς την εταιρεία: «Γιατί θα παίρνουμε 670 ευρώ από τα 1100 μικτά; Μεγάλη διαφορά». Απάντηση του εργολάβου: «Αυτές οι κρατήσεις οφείλονται σε εισφορές και περικοπές, καθώς και στις εισφορές του εργοδότη». Οι εισφορές, δηλαδή, του εργοδότη από τα δεδουλευμένα των εργαζομένων!»
