Υπερψηφίστηκε σήμερα, ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης «Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας στη Δημόσια Διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, υποχρεώσεις των προσώπων που διορίζονται στις θέσεις των άρθρων 6 και 8 του ν. 4369/2016, ασυμβίβαστα και πρόληψη των περιπτώσεων σύγκρουσης συμφερόντων και λοιπές διατάξεις». «Ναι» επί της αρχής είπαν ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και «όχι» τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα (ΝΔ/ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ/ΠΟΤΑΜΙ/ΚΚΕ/ΈΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ).
Όπως επισήμανε η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Θελερίτη, πρόκειται για το τέταρτο κατά σειρά νομοσχέδιο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για τη δημόσια διοίκηση που περιλαμβάνει τρεις τομές:
- Η πρώτη τομή αφορά το ενιαίο σύστημα κινητικότητας που στηρίζεται στην εθελούσια μετακίνηση των εργαζομένων. Πυρήνας αυτής της νέας κινητικότητας είναι η σύνδεση των αναγκών υπηρεσίας από τη μία και των ατομικών επιλογών των υπαλλήλων από την άλλη. Η Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας συντονίζει και επιβλέπει την εφαρμογή του ενιαίου συστήματος, αξιολογεί τα αιτήματα των φορέων και έχει την εποπτεία της διαχείρισης του ψηφιακού οργανογράμματος της δημόσιας διοίκησης. Δεν υπερκαλύπτει το υπηρεσιακό συμβούλιο, αλλά είναι ένα επιπλέον όργανο δίπλα στο υπηρεσιακό που διασφαλίζει μεγαλύτερη διαφάνεια.
- Η δεύτερη τομή αφορά τη θέσπιση του ασυμβίβαστου, όταν υφίσταται κίνδυνος σύγκρουσης συμφερόντων με το δημόσιο για πρόσωπα που αναλαμβάνουν δημόσιες θέσεις και θέσεις ευθύνης. Η Κυβέρνηση με τη θέσπιση αυτή ανοίγει επί μία μακρόν αναβληθείσα συζήτηση για τις λεγόμενες περιστρεφόμενες θύρες, ένα φαινόμενο που συνδέεται άρρηκτα με το νεοφιλελευθερισμό και αφορά το διορισμό στη δημόσια διοίκηση προσώπων φίλα προσκείμενων σε επιχειρηματικά συμφέροντα και αντιστρόφως τη μεταγραφή κρατικών αξιωματούχων σε κερδοσκοπικά λόμπι, με διεθνώς γνωστά και κραυγαλέα παραδείγματα, όπως για παράδειγμα η πρόσληψη του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο σε διάφορες εταιρείες. Σύμφωνα μάλιστα, με το δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών, ο κ. Μπαρόζο μετά την αποχώρησή του από τις Βρυξέλλες είχε αποκτήσει άλλα είκοσι δύο πόστα σε ινστιτούτα, ιδρύματα και πανεπιστήμια.
- Τρίτη τομή είναι η υποχρεωτική ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων στο δημόσιο, η οποία για τα δύο επόμενα χρόνια θα αποφέρει εξοικονόμηση της τάξεως των 400 εκατομμυρίων ευρώ κατ’ έτος στον κρατικό προϋπολογισμό, καταπολεμώντας παράλληλα με ουσιαστικά και απτά αποτελέσματα τη γραφειοκρατία.
«Έχετε μια φοβερή ικανότητα: Να φέρνετε νομοθετήματα στα οποία, χωρίς να νομοθετείτε συγκεκριμένα και χωρίς να φέρνετε συγκεκριμένα αποτελέσματα, να δημιουργείται μια ελπίδα στον κόσμο ότι πράγματι μέσα από αυτήν τη διαδικασία μπορεί να δικαιωθεί» ανέφερε από την πλευρά του ο εισηγητής της ΝΔ, Γιώργος Γεωργαντάς. Έφερε μάλιστα ως παράδειγμα το μητρώο επιτελικών στελεχών του δημοσίου που θα έπρεπε να λειτουργεί από τα τέλη Σεπτέμβρη, ενώ αναφερόμενος στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο είπε ότι θέτει ως προϋπόθεση τη δημιουργία οργανογραμμάτων, η οποία είναι άδηλο αν και πότε θα μπορέσει να υλοποιηθεί.
Πρόσθεσε δε ότι ακόμα κι αν πληρωθούν όλα τα προαπαιτούμενα, δεν υπάρχει περίγραμμα του πλαισίου εντός του οποίου θα λειτουργήσει η τριμελής επιτροπή, με αποτέλεσμα ο κάθε ενδιαφερόμενος υπάλληλος να είναι έρμαιο στα χέρια της. Επισήμανε, τέλος, ότι κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης απαγορευόταν η ανάρτηση σχολίων για πέντε ή έξι άρθρα του νομοσχεδίου.
Τις παρατηρήσεις του κ. Γεωργαντά επανέλαβε και ο εισηγητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, Θεόδωρος Παπαθεοδώρου. Ειδικότερα, σημείωσε ότι τα οργανογράμματα ολόκληρης της δημόσιας διοίκησης χρειάζονται αρκετό χρόνο για να ολοκληρωθούν και ότι οι επιτροπές χωρίς παγιωμένους κανόνες και μοριοδότηση έχουν μεγάλο περιθώριο αυθαιρεσίας, με αποτέλεσμα να μην εξασφαλίζεται ότι ο υπάλληλος θα μπορεί να μετατάσσεται χωρίς να εξαρτάται από οποιοδήποτε πολιτικό, κομματικό, υπηρεσιακό και ιεραρχικό κριτήριο.
«Είναι και η φιλοσοφία της Κυβέρνησης, «βάλτε το σε έναν νόμο, δεν θα το εφαρμόσουμε ποτέ. Και επειδή δεν θα το εφαρμόσουμε ποτέ, θα έχουμε να το δείχνουμε και να λέμε ότι εμείς κάναμε μεταρρύθμιση», λες και δεν ξέρουν όλοι εντός και εκτός Ελλάδος ότι μέχρι τώρα υποχώρηση υπάρχει στις μεταρρυθμίσεις και ποτέ –αν θέλετε, κατά τη δική μας άποψη- μεγαλύτερη εγρήγορση προς αυτές. Άρα, κατά την άποψή μου, δεν είναι βιώσιμο το σχήμα το οποίο προτείνετε» τόνισε.
Την άποψη του ΚΚΕ ότι η Κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υποστελέχωσης των υπηρεσιών, ανακυκλώνοντας το ίδιο ολιγάριθμο υπαλληλικό προσωπικό, αντί να προβεί στις αναγκαίες ομαδικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού παρουσίασε η ειδική αγορήτριά του, Διαμάντω Μανωλάκου. «Αυτό, λοιπόν, το ονομάζετε «κινητικότητα» και το παρουσιάζετε σαν προοδευτική ανασυγκρότηση με αμιγώς εθελούσιο χαρακτήρα, που συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση» τόνισε, προσθέτοντας ότι η Κυβέρνηση βαφτίζει το κρέας ψάρι, προκειμένου να δείχνει ιδεολογική διαφοροποίηση από τους προηγούμενους (Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ).
Τεράστια μεταρρύθμιση του Δημοσίου χαρακτήρισε την κινητικότητα αν γίνει σωστά, δηλαδή με διαφάνεια, αξιοκρατία και χωρίς τη δαμόκλεια σπάθη των απολύσεων, ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού, Κωνσταντίνος Μπαργιώτας. Ο βουλευτής τάχθηκε υπέρ του ενιαίου τρόπου δημοσίευσης ανακοίνωσης των κενών τρεις φορές το χρόνο και των ψηφιακών οργανογραμμάτων, επαναλαμβάνοντας ωστόσο τον προβληματισμό για το πότε και αν θα γίνουν αυτά που χρειάζονται προκειμένου να εφαρμοστεί το νομοσχέδιο, καθώς και για την έλλειψη συγκεκριμένης μετρήσιμης μεθόδου αξιολόγησης.
Ως προς την Κεντρική Επιτροπή αξιολόγησης, σημείωσε ότι δεν είναι ανεξάρτητη για τον απλούστατο λόγο ότι προβλέπει δύο μέλη από το ΑΕΠ, ένα από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και τέσσερα διορισμένα από την αρμόδια Υπουργό, «επιλεγμένα δηλαδή από υπηρεσιακά στελέχη, τα οποία είναι κομματικά στελέχη στο ελληνικό Δημόσιο, πάντα ήταν και εξακολουθούν να είναι».
«Το νομοσχέδιο είναι στην πραγματικότητα ένα ευχολόγιο και είπα γιατί. Δεν έχει οδικό χάρτη και χρόνους εφαρμογής. Δεν είμαι καν σίγουρος ότι η Κυβέρνηση θέλει πραγματικά να εφαρμόσει αυτό το πράγμα. Πολύ φοβάμαι ότι ακόμα και αν φτάσει κάποια στιγμή να εφαρμοστεί, έχουν μπει οι ασφαλιστικές δικλίδες που το μετατρέπουν σε ακόμα ένα νομοσχέδιο που επιτρέπει τον «πελατειασμό» και την κομματοκρατία στο Δημόσιο αντί να την πολεμά» κατέληξε, συνοψίζοντας τον συλλογισμό του.
Στη νωπή, πρόσφατη πραγματικότητα του «Θα σε στείλω στο Σουφλί», «θα σε στείλω στο Διδυμότειχο» για τον δάσκαλο, τον γιατρό, τη νοσοκόμα, τον εφοριακό αναφέρθηκε ο ειδικός αγορητής των ΑΝΕΛ, Θανάσης Παπαχριστόπουλος. «Γι’ αυτό μια μικρή αυτοκριτική σ’ αυτούς που έρχονται και μιλούν εδώ -και καλά κάνουν και κάνουν την κριτική τους- δεν θα έβλαπτε» τόνισε, προσθέτοντας ότι με σεβασμό άκουσε κριτικές, μερικές από τις οποίες μπορεί να είναι και σωστές. «Στο χέρι μας είναι να μην εκφυλιστεί αυτή η προσπάθεια, να πάει προς τη σωστή κατεύθυνση, να τελειώσει η κομματοκρατία, να μπουν όλοι μέσω ΑΣΕΠ και το προβλέπει αυτό το νομοσχέδιο. Το βλέπω θετικά. Δεν θριαμβολογεί κανείς. Ούτε η ίδια Υπουργός άκουσα να θριαμβολογεί. Έβαλε βάσεις τι ακριβώς θέλει» επισήμανε.
Ότι ο ίδιος ο νόμος ακυρώνει εν πολλοίς το περιεχόμενό του, αφού ο θεσμός της κινητικότητας θα λειτουργήσει όταν θα δημιουργηθούν οργανογράμματα, θα υπάρξουν περιγράμματα θέσεων εργασίας κλπ. υποστήριξε ο βουλευτής, Γεώργιος – Δημήτριος Καρράς, του οποίου η ανεξαρτητοποίηση από την Ένωση Κεντρώων ανακοινώθηκε λίγο μετά την ομιλία του. «Ρώτησα στην Επιτροπή αν υπάρχουν πρότυπα τα οποία θα οδηγήσουν στη σύνταξη σωστών οργανογραμμάτων. Δεν πήρα καμία απάντηση. Η μόνη απάντηση που πήρα από τον εκπρόσωπο της ΚΕΔΕ, είναι ότι η ΕΕΤΑΑ, η ιδιωτική εταιρεία της ΚΕΔΕ, έχει κάνει μία μελέτη ιδιωτικού χαρακτήρα -δεν έχει θεσμικό χαρακτήρα- για τους δήμους και ενδεχομένως θα την ακολουθήσουν» είπε.
Αναφορικά με το ασυμβίβαστο, τάχθηκε υπέρ της προοπτικής ανάληψης της διοίκησης μιας δημόσιας επιχείρησης από επιτυχημένους μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα. «Έχω πει, λοιπόν, την προωθημένη άποψη -και έγινε ίσως και λίγο αντικείμενο σχολίων- να φέρουμε και τα λόμπι στην Ελλάδα. Έκανε εντύπωση. Υποστηρίζω, λοιπόν, σε αυτό το σημείο ότι είναι ο μόνος θεσμός διαφάνειας. Ο μόνος θεσμός διαφάνειας είναι αυτός, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και γιατί το λέω αυτό; Είναι εκ προοιμίου φανερές ομάδες πιέσεως. Ξέρουμε ποιοι κάνουν αυτή τη δουλειά, ξέρουμε από πού πληρώνονται, ξέρουμε ποια συμφέροντα εξυπηρετούν, ενώ με τον αποκλεισμό από τον ιδιωτικό τομέα, έστω και με τα ασυμβίβαστα, δεν γνωρίζουμε ποιος πολλές φορές διάκειται φιλικά προς ορισμένα συμφέροντα και πολλές φορές δεν γνωρίζουμε αν αυτή η φιλική διάθεση προέρχεται και εξ ανταλλαγμάτων» ανέφερε.
