Συγκέντρωση της Λαϊκής Ενότητας πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης στην Ομόνοια με τη συμμετοχή του Παναγιώτη Λαφαζάνη, της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Μανώλη Γλέζου.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Πρόεδρος του κόμματος, ο οποίος είπε ότι η Λαϊκή Ενότητα γεννήθηκε για να κρατήσει ζωντανό το «όχι» της 5ης Ιουλίου μέχρι την τελική νίκη. «Με τα ‘όχι’ κρατηθήκαμε όρθιοι ως λαός και ως χώρα και όχι με τα ‘ναι’ τα υποταγής» τόνισε.
Η κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης, ωστόσο, ήταν η επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος στην Α’ Αθήνας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία υπενθύμισε ότι η 15η Σεπτεμβρίου είναι η Παγκόσμια ημέρα Δημοκρατίας.
«Εκείνοι που αδίστακτα στραγγαλίζουν τη δημοκρατία επί πέντε χρόνια και εκείνοι που όψιμα αποφάσισαν να περάσουν το Ρουβίκωνα, να αφήσουν το λαό και να πάνε με τους εκβιαστές και τους δυνάστες του έχουν κάθε λόγο να παρασιωπούν ότι η δημοκρατία δολοφονείται στον τόπο που γεννήθηκε» τόνισε με αφορμή την μάλλον ξεχασμένη επέτειο, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στους αγώνες και τις διώξεις που υπέστησαν όσοι αγωνίστηκαν για χάρη της δημοκρατίας, επειδή ακριβώς διέκριναν ότι «αξία δεν έχει η απλή επιβίωση, αλλά η ζωή με αξιοπρέπεια, με ιδανικά, με ελευθερία, με εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική χειραφέτηση».
Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη γίνονται για να παρακαμφθεί η λαϊκή κυριαρχία και να εφαρμοστούν ευκολότερα τα μνημόνια, αφού εκκαθαριστούν πρώτα όσοι βουλευτές δεν άρχισαν ξαφνικά να εξωραΐζουν το μνημόνιο, αλλά έμειναν πιστοί στις δεσμεύσεις τους, αρνούμενοι να γίνουν συνένοχοι και συνεργοί στο μνημονιακό έγκλημα.
Η κα Κωνσταντοπούλου ανέφερε μάλιστα ονομαστικά ορισμένους από αυτούς και ειδικότερα:
- Την Αγλαΐα Κυρίτση, βουλευτίνα Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, προεξάρχουσα του κινήματος της ΕΡΤ και επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για το Βόρειο Αιγαίο στις περιφερειακές εκλογές του 2014.
- Τον Γιάνη Βαρουφάκη, πρώτο σε σταυρούς στην Β’ Αθήνας και συμμέτοχο στις πρωτοβουλίες για ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Β.
- Τον Δημήτρη Στρατούλη, βουλευτή Β’ Αθήνας και πρώην Υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
- Τον Κώστα Ήσυχο, βουλευτή Β’ Αθήνας και πρώην Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας, ο οποίος «συνέπραξε για να έρθουν στην πατρίδα μας αρχεία από τη Γερμανία, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ και να προωθηθεί η αξίωση διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων».
- Την Ελένη Σωτηρίου από την Περιφέρεια Αττικής.
- Τον Βασίλη Χατζηλάμπρου, συντονιστή των Επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και επικεφαλής της Περιφερειακής παράταξης στις περιφερειακές εκλογές.
- Την Δέσποινα Χαραλαμπίδου από την Α’ Θεσ/νίκης, Αντιπρόεδρο της Βουλής και επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στις περιφερειακές εκλογές της Θεσ/νίκης.
- Την Ιωάννα Γαϊτάνη που «είπε το «όχι» πιο νωρίς από όλους» (σ.σ. στην ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας).
- Τον Κώστα Λαπαβίτσα από τη Θεσπρωτία και τώρα υποψήφιο στην Αχαΐα.
- Τον Μιχάλη Κριτσωτάκη, από τους πιο παλιούς βουλευτές της Αριστεράς.
- Την Λίτσα Αμμανατίδου, Πρόεδρο της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου.
- Τον Βαγγέλη Διαμαντόπουλο από την Καστοριά που «ήδη από το 2012 είπε στον Προβόπουλο, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, ότι είναι δοτός, επομένως οφείλει να λογοδοτεί στη Βουλή».
- Τον Στέφανο Σαμοΐλη από την Κέρκυρα που «έχει διακριθεί στους αγώνες κατά της ιδιωτικοποίησης και του αεροδρομίου και των αμύθητης αξίας περιβαλλοντικών θησαυρών της Κέρκυρας».
- Την Ραχήλ Μακρή από την Κοζάνη που σήμερα κατεβαίνει στην Περιφέρεια Αττικής και «έχει συγκροτήσει υπόδειγμα συνέπειας κατά του μνημονίου».
-Την Έλενα Ψαρρέα, μια νέα βουλευτίνα από τη Μεσσηνία με φεμινιστική δράση.
- Τον Στάθη Λεουτσάκο από την Α’ Πειραιά.
- Τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον συνεπή κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, τον ανιδιοτελή βουλευτή, αυτόν που «έλιωνε τα παπούτσια και τα σακάκια του στην κοινοβουλευτική μάχη, αλλά και στη μάχη στο δρόμο και στο κίνημα και αυτόν που ανέλαβε επικεφαλής της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αναδεχόμενος ευθύνη και όχι εξουσία».
- Τον Ζήση Ζάννα, γραμματέα της Βουλής και από τους νεαρότερους βουλευτές, από την Πιερία.
- Τον Ηλία Ιωαννίδη από την Καβάλα.
-Την Νάντια Βαλαβάνη από τη Β’ Αθήνας που «άοκνα υπηρέτησε τη μάχη κατά των ιδιωτικοποιήσεων, με ανιδιοτέλεια ανέλαβε ό,τι ποτέ της ανετέθη, με αποτελεσματικότητα έφερε την ανακουφιστική ρύθμιση των 100 δόσεων - που τώρα την παίρνουν πίσω - και όταν είδε την εκτρωματική ανακοίνωση του Eurogroupτης 13 Ιουλίου υπέβαλλε την παραίτησή της».
- Τον Κώστα Ζαχαριά από την Αρκαδία, «ανιδιοτελή και συνεπή γιατρό».
- Τον Γιάννη Σταθά από τη Βοιωτία και τον Θωμά Κώτσια από την Ευρυτανία, τους δύο και μοναδικούς εργάτες βουλευτές. «Είπαν «όχι», γιατί η εργατιά ξέρει να λέει «όχι» και ξέρει να συγκρούεται και ξέρει να διεκδικεί».
- Τον Θανάση Σκούμα από τη Βοιωτία, «τον δικηγόρο που υπερασπίστηκε τους πολίτες απέναντι στις κατασχέσεις και τον νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας».
- Την Αλεξάνδρα Τσανάκα από την Καβάλα.
- Τον Κώστα Δελημήτρο από τη Μαγνησία.
- Τον Βασίλη Κυριακάκη από τη Φθιώτιδα.
- Την Ευγενία Ουζουνίδου από την Κοζάνη.
– Τον Θανάση Πετράκο από τη Μεσσηνία που έχει δώσει αγώνες κατά της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας, «αυτής της ιδιωτικοποίησης που έχει συμφωνηθεί στο τρίτο μνημόνιο».
- Τον Γιάννη Ζερδελή από τη Μυτιλήνη, Πρόεδρο της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων.
- Τον Δημήτρη Κοδέλα από την Αργολίδα.
«Αυτοί είναι το παλιό; Αυτοί είναι που εμποδίζουν; Γιατί αυτοί εκκαθαρίζονται! Αυτοί παραμερίζονται! Αυτοί είναι εκείνοι που εμπιστεύτηκε και ανέδειξε η κοινωνία. Και αυτές οι εκλογές γίνονται για να περιθωριοποιηθεί ξανά ο μαχόμενος λαός και η αντιστεκόμενη κοινωνία» τόνισε, προσθέτοντας ότι η Λαϊκή Ενότητα συγκροτήθηκε, ως Κοινοβουλευτική Ομάδα, αμέσως μετά τη μεθοδευμένη προκήρυξη των εκλογών της 20ηςΑυγούστου - που σήμανε τη διάλυση της Βουλής της Αριστεράς - για να μην τους αφήσει να ξεμπερδέψουν (σ.σ. από τη λαϊκή βούληση όπως εκφράστηκε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου).
Αναφερόμενη στο ΣΥΡΙΖΑ, εξήγησε ότι πρόκειται για ψευδεπίγραφη ονομασία, αφού το κόμμα το διέλυσε ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με το πρόθυμο επιτελείο του, όταν παραβίασε όλες τις συλλογικές αποφάσεις και παρέκαμψε όλες τις συλλογικές διαδικασίες, όταν ματαίωσε το έκτακτο συνέδριο που ο ίδιος πρότεινε, όταν οδήγησε στην παραίτηση τους πρώτους εκλεγμένους βουλευτές σε 16 περιφέρειες, τον γραμματέα του κόμματος, τα περισσότερα μέλη του Συμβουλίου Νεολαίας, μέλη ή και σύσσωμες τις Νομαρχιακές και Ομάδες Μελών, εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης, από τους πιο νέους, τους πιο μαχητικούς, τους πιο ανιδιοτελείς, όταν υποχρέωσε σε ανεξαρτητοποίηση και νέα πορεία ανθρώπους - σύμβολα της αντίστασης και της μάχης για τη δημοκρατία, όπως ο Μανώλης Γλέζος, όταν επιτέθηκε με λάσπη και συκοφαντίες σε όποιον του αντιστάθηκε, σε όποιον δεν δέχθηκε ότι αποτελεί ένδειξη συντροφικότητας και αλληλεγγύης να προδίδεις τον λαό για να συμπαρασταθείς στον Πρόεδρό του κόμματος, να γίνεσαι συνένοχος στο έγκλημα από συμπαράσταση στον αυτουργό.
«Έτσι λοιπόν να ξέρουν όλοι ότι ο συνδυασμός που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πρόθυμο σύστημα Μαξίμου, έτοιμο και ικανό για όλα, ακόμα και για τη διάλυση της αριστεράς για λίγη ακόμα εξουσία, ακόμα και για την παράδοση της κοινωνίας και της δημοκρατίας στα χέρια των δανειστών» επισήμανε, μη διστάζοντας να χαρακτηρίσει την όλη κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ «τραυματική προσωπολατρία».
Στο επίκεντρο της κριτικής της βρέθηκαν ακόμα τα κόμματα του κατεστημένου και ειδικότερα η ΝΔ της ακροδεξιάς ρητορικής, η οποία «στηλιτεύθηκε παγκοσμίως για τις μισαλλόδοξες και ξενοφοβικές τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού και των πρώην υπουργών της», το ΠΑΣΟΚ των αντισημιτικών τοποθετήσεων του πρώην αρχηγού του και το ΠΟΤΑΜΙ «που διεκδικεί την εκπροσώπηση της διαπλοκής, της τρόικας και του συστήματος Σημίτη στην επαναδιεκδίκηση της εξουσίας, που τόσο διστάζει να συγκρουστεί με τη Γερμανία, ώστε δεν συμμετείχε ούτε στην Επιτροπή για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών και σήμερα προσπαθεί να μας πείσει για το αντιναζιστικό προφίλ του, περιμένοντας να ξεχάσουμε τη συνέντευξη - ξέπλυμα του κ. Θεοδωράκη στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, με τον σημερινό Πρόεδρο του Ποταμιού να πίνει τσάι και να μοιράζει συμπάθεια».
«Με όλους αυτούς (ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ) δηλώνει έτοιμος να συνεργαστεί μετεκλογικά ο κ. Τσίπρας, εξαιρώντας υποκριτικά και πρόσκαιρα τη ΝΔ. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να συνεργαστεί με την κα Γεννηματά, την αναπληρώτρια Υπουργό Άμυνας της Κυβέρνησης Σαμαρά που έκλεισε τη Βουλή τον Ιούνιο του 2014 για να μην ελεγχθούν ποινικά για την υπόθεση των υποβρυχίων Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου, μπορεί να συνεργαστεί με τον κ. Θεοχάρη, τον γ.γ. εσόδων της Κυβέρνησης Σαμαρά και εκπρόσωπο της τρόικα στην Ελλάδα και αφού μπορεί με αυτούς θα μπορέσει και με τους υπολοίπους, θα κάνει ό,τι μπορεί όχι για να σωθεί η χώρα, αλλά για να διασωθεί το μνημονιακό σύστημα εξουσίας.
Κι αφού μπορεί μ’ αυτούς είναι λογικό και αναμενόμενο να μην μπορεί ούτε στιγμή με εμάς. Γιατί δυστυχώς στο δίλημμα που κάποτε όλοι μαζί θέσαμε, στο δίλημμα «ή εμείς ή αυτοί», ο κ. Τσίπρας έδωσε πια την απάντηση για τον εαυτό του, απάντησε «αυτοί» κι απόμεινε να εγκωμιάζει ως εντιμότατο συνεργάτη του, τον κυβερνητικό του εταίρο, τον κ. Καμμένο που θα τον κάνει να μάθει να γράφει εξίσου καλά και με το δεξί» σημείωσε.
«Το «όχι» του λαού μας δεν ήταν ένα «γαμώτο», το «όχι» του λαού μας είναι η υπαρξιακή κραυγή δημοκρατίας, είναι η υπενθύμιση της πάλης και του πάθους για ελευθερία, η υπενθύμιση σε αυτούς που απαγγέλουν την έλλειψη εναλλακτικής ότι ο μοναδικός μονόδρομος στη δημοκρατία είναι η συσπείρωση, η εγρήγορση, η ενεργοποίηση και η μάχη του λαού, ο μοναδικός μονόδρομος στη δημοκρατία είναι η αντίσταση» κατέληξε.
Λακωνική, αλλά εξόχως συγκινητική ήταν η τοποθέτηση του Μανώλη Γλέζου που έκλεισε την εκδήλωση. Ο κ. Γλέζος - αφού πρώτα έκανε μια αναδρομή στα «όχι» του ελληνικού λαού(τουρκοκρατία / κατοχή /
«Ή θα νικήσουμε ή θα πάμε πίσω 40 χρόνια. Από μας εξαρτάται να νικήσουμε».
(Πρώτη δημοσίευση: inagreece.gr)
