Μαύρα το μαντάτα από τη χθεσινοβραδινή νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων του 2016.
Τζάμπα και βερεσέ το δαγκώσανε το μαγικό μανιτάρι και μετέβησαν με τη μέθοδο της κάμψης του χωροχρόνου, στη Γερμανία, τα επίλεκτα φαντάσματα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Μονάχα το ερπετοειδές τμήμα του εγκεφάλου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ενεργό… οπότε… οτιδήποτε δονείται σε συχνότητα υψηλότερη μιας μολυβένιας μπάλας κατάδικου, είναι πιο λεπτοφυές από Ευάγγελο Βενιζέλο και δεν μπορεί να αποδοθεί σε ακριβή παραποιημένα νούμερα…, αποκλείεται να αποκωδικοποιηθεί από τα μάτια και τα αυτιά του. Ούτε με σφαίρες δεν παίρνει μήνυμα. Κι επειδή είχαν στο παρελθόν επιχειρήσει να του επιδώσουν μήνυμα με σφαίρες κάποιοι, λιγότερο φανταστικοί του φίλοι, ανέπτυξε πλήρη ανοσία και στις σφαίρες και στα μηνύματα.
Αλλά και οι υπόλοιπες αισθήσεις του παρέμειναν χαρακτηριστικά αδρανείς μπρος στην απόκοσμη παρέλαση που στοίχειωσε τον Χριστουγεννιάτικο ύπνο του. Ακόμα κι όταν η Θεανώ Φωτίου τον μπούκωσε μια γυαλιστερή μελιτζάνα γεμιστή από το σκιώδες ταψί που κρατούσε κατά τον διακτινισμό της, για να του ξυπνήσει μνήμες από παιδικές διακοπές σε επιταγμένα σπίτια, στην Ελλάδα, ακόμα κι όταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τον ανάγκασε να χαϊδέψει τη σόλα μίας μπότας Βέρμαχτ που κάποτε ήταν το φετίχ του και δεν μπορούσε να κοιμηθεί αν δεν την έπαιρνε αγκαλιά…, η ανταπόκρισή του υπήρξε αμελητέα. Για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου μόνο, το βλέμμα του πετάρισε πάνω στην επαφή με το ανάγλυφο της μπότας, σα να είχε μια αναλαμπή, αλλά αμέσως μετά ξαναπαραδόθηκε στο συναισθηματικό Αλτσχάιμερ.
Αυτός ο Εμπενίζερ ήταν πολύ σκληρός για να μαλακώσει. Όταν τον πήρε κούρσα το φάντασμα του παρελθόντος, ο Γιάννης Δραγασάκης, πουδραρισμένος μέχρι να προσλάβει το απόλυτο εκρού του νεκρού, και τον πήγε σε σπίτια παλαιοπασόκων και στελεχών, προέδρων και συμβούλων, εργολάβων και παραγόντων, του πρώην εγχώριου στάτους κβο που τείνει να ζει κβαντικά σε μόνιμα Χριστούγεννα, επέστρεψε σχεδόν ράκος το φάντασμα, ενώ ο Βόλφγκανγκ ήτανε στο στοιχείο του και σφύριζε αδιάφορα. Τις ίδιες καταβολές είχε και ο ίδιος. Το ίδιο παρελθόν τον τοποθέτησε στον θρόνο του οικονομικού Ιεροεξεταστή. Ποτέ δεν τον ενόχλησε η μονομέρεια όταν αφορούσε τους λίγους. Τον πείραζε η μονομέρεια όταν παρέτεινε τον άχρηστο βίο των πολλών.
Μετά τον πήρε ο Αλέκος Φλαμπουράρης για να του δείξει το παρόν, να του κάνει χαμηλή πτήση πάνω από σπίτια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων, να τον πάει κι από έναν - δυο καταυλισμούς να κάνουνε μπανιστήρι της εξαθλίωσης, αλλά καταλήξανε να πίνουνε γερμανικές μπύρες σε πανάκριβη παμπ. Αυτό το φάντασμα των παροντικών Χριστουγέννων, με τα μαγουλάκια του και τα χαμογελαστά ματάκια του, ήταν επιρρεπές στην καλοπέραση. Ο Βόλφγκανγκ εκμαυλίστηκε ευχαρίστως κι αμέσως μετά την μπυροκατάσταση παραδόθηκε σε έναν γλυκό ύπνο γεμάτο χριστουγεννιάτικα, τοξικά και ταξικά όνειρα.
Τότε ήταν που έσκασε μύτη το βαρύ πυροβολικό, το φάντασμα του μέλλοντος, ο Πάνος Καμμένος, με ένα σεντόνι παραλλαγής στις γνωστές χακί αποχρώσεις, ριγμένο ατημέλητα πάνω του. Στο ύψος των ματιών είχε δυο κομμένες τρύπες και φορούσε από πάνω μαύρα γυαλιά αρχικαραβανά. Αυτό το φάντασμα ήταν επιφορτισμένο με το καθήκον να δείξει στον υπόλογο μίζερο τεχνοκράτη, τι παθαίνει όποιος τα βάζει με την Ελλάδα. Είχε κανονίσει να τον πάει κωλοφεράντζα σε μάχες, μνημεία, σύνορα, φυλάκια… αλλά υπήρξε ένα μικρό προβληματάκι με τους κομπάρσους φαντάρους - φαντάσματα που είχανε επιστρατευτεί για το επίμαχο όραμα. Επειδή είχανε κεφάρει λίγο παραπάνω με ουσίες και οινοπνεύματα στο ρεβεγιόν της μονάδας, αντί να βγάλουνε πολεμικές ιαχές και να καλλιεργήσουν τρόμο, λειτούργησαν ως μπαλέτα και παίξανε από Ζαμπέτα μέχρι Ζαχαράτο. Έτσι, ο μεν Σόιμπλε έβριζε γερμανιστί σύσσωμους τους γκιαούρηδες και την είχε καταβρεί, ο δε Καμμένος μοίραζε Φ κάτω από το σεντόνι, γνωρίζοντας προκαταβολικά πως όταν πέσουνε τα σχετικά τηλέφωνα, θα τις σβήσει και θα δώσει κι από μια άδεια…
Όταν ξεμείνανε από ρόλους, κάψανε τα αντίγραφα της Κρίστμας Κάρολ του Ντίκενς και διέρρηξαν και τα κοστούμια τους…, έκαναν όλοι μαζί μια ύστατη προσπάθεια να λιώσουν τον πάγο στις τσιμούχες πίσω από το στέρνο του Βόλφγκανγκ κάνοντάς του Χριστούγεννα, όπως τα κάνουν στη Γερμανία. Μαζεύτηκαν από πάνω του και τον τρέλαναν στο Γκλιν Γκλόνχεν. Μετά έβαλαν καταμεσής στην κρεβατοκάμαρά του και ζυμώσανε μπισκότα Lebkuchen με μπετόν αρμέ. Τα έκοψε με κουπ πατ η Θεανώ και του τα τάισε άψητα γιατί εκείνη την ώρα οι φούρνοι στο Νταχάου ήτανε κλειστοί για το κοινό. Του άρεσαν, τα χώνεψε και ζήτησε κι άλλα μετά από κανένα μισάωρο γιατί ξαναπείνασε. Ύστερα ψήσανε χιλιόμετρα λουκάνικα αλλά είχε πεινάσει κι ο Καμμένος από το πολύωρο show και δεν έμειναν να του τα βάλουνε υπόθετα.
Όταν τελείωσε η όλη διοργάνωση υπήρξε η εξής ανθυποπρόοδος: Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ψέλλισε πίσω από τα δόντια του ένα ανεπαίσθητο «ντάνκεσεν» γιατί είχε περάσει την πιο ωραία νύχτα Παραμονής της ζωής του. Διαχώρισε όμως, στη συνέχεια, την αναψυχή από την εργασία και διευκρίνισε ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να αλλάξει η στάση του λόγω του ολονύχτιου καλοπιάσματος.
Αυτή τη στιγμή τα φαντάσματα κοιμούνται εξουθενωμένα στα σπίτια τους και βλέπουν και υπερψυχεδελικά όνειρα γιατί τα μανιτάρια της επιστροφής, τα φάγανε με τα κοτσάνια. Ο δε υπόλογος τεχνοκράτης εργάζεται φρέσκος - φρέσκος, από νωρίς, στο γραφείο του, στο υπουργείο.
frohe Weihnachten!!!
