Δεν πρόλαβε ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας να στείλει την μπάλα «στο γήπεδο των δανειστών» και έσπευσαν οι τελευταίοι – μέσω Κομισιόν – να «καλωσορίσουν» το νέο μνημόνιο (σ.σ.: ή αν προτιμάτε, τα «συμφωνηθέντα με φόντο την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης»). Το καλωσόρισμα συνοδεύεται κι από επισημάνσεις για συζητήσεις περί βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και στο Μέγαρο Μαξίμου θα μπορούσαν να πανηγυρίσουν με την συγκεκριμένη δήλωση (σ.σ.: της εκπροσώπου του Επιτρόπου Οικονομίας κ. Α. Μπράιτχαρτ) υπό την προϋπόθεση πως θα φροντίσουν να «θάψουν» κάποιες μικρές λεπτομέρειες κάτω απ' το χαλί.
Ο κ. Τσίπρας στην δήλωσή του μετά την χθεσινή υπερψήφιση των (νέων) μέτρων εκτιμά (ή εύχεται;) πως θα υπάρξει μια απόφαση για την ρύθμιση του ελληνικού χρέους στο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας. Μια απόφαση «αντίστοιχη των θυσιών του ελληνικού λαού» την οποία «αναμένουμε και δικαιούμαστε». Τι ακριβώς μπορεί να θεωρεί αντίστοιχο των θυσιών τόσων ετών ο κ. Τσίπρας, παραμένει ασαφές. Τι θα μπορούσε να είναι «αντίστοιχο» μιας τέτοιας έκτασης καταστροφής της ελληνικής κοινωνίας; Μια απλή «ρύθμιση»;
Ακόμη κι αν απαντήσουμε «ναι» στην ερώτηση αυτή, υπάρχουν οι προαναφερθείσες μικρές λεπτομέρειες στην δήλωση Μπράιτχαρτ που μόνο σε ρύθμιση (και μάλιστα άμεσα) δεν παραπέμπουν, καθώς όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «το πακέτο πολιτικής θα συμπληρωθεί τώρα με τις περαιτέρω συζητήσεις για μια αξιόπιστη στρατηγική που θα διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
Και μόνο η αναφορά σε «πακέτο πολιτικής» (policy package) ευθέως παραπέμπει σε μέτρα που θα συνεχίσουν να λαμβάνονται, μα αν αυτό δεν γίνεται για κάποιους σαφές, η κ. Μπράιτχαρτ φροντίζει να γίνει σαφέστερη: αυτό το «πακέτο» θα «συμπληρωθεί με τις περαιτέρω συζητήσεις» προκειμένου να χαραχθεί μια «αξιόπιστη στρατηγική» η οποία «θα διασφαλίζει την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
Το Μέγαρο Μαξίμου μπορεί βεβαίως να μεταφράσει την δήλωση Μπράιτχαρτ ως άμεση αποδοχή των όσων «αναμένουμε και δικαιούμαστε». Κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Δ. Τζανακόπουλος μπορεί να χρησιμοποιήσει την δήλωση αυτή προκειμένου να καταδείξει πως οι δανειστές είναι έτοιμοι να πάρουν αποφάσεις για το ελληνικό χρέος στο ερχόμενο Eurogroup. Έχει καμιά σημασία που η κ. Μπράιτχαρτ κλείνει την δήλωσή της τονίζοντας πως «η εγκριθείσα νομοθεσία (σ.σ.: απ' το ελληνικό Κοινοβουλιο) αξιολογείται προσεκτικά από τις αρμόδιες υπηρεσίες μας»; Ή η επισήμανση πως αυτό που αναμένει η Κομισιόν απ' το Eurogroup της 22ας Μαΐου είναι «η ευρύτερη δυνατή συμφωνία»;
Στο μεταξύ, «παίζουμε μπάλα»: στο γήπεδο – πάντα! – των δανειστών. Στο μεταξύ, οι 941 σελίδες του νέου μνημονίου είναι από χθες νόμος του ελληνικού κράτους. Και παραμένει – πάντα! – ασαφές πώς είναι δυνατόν η (όποια) απόφαση να είναι «αντίστοιχη των θυσιών του ελληνικού λαού». Για να μην σχολιάσουμε δηλαδή πως οι «θυσίες» αυτές ποτέ δεν ζητήθηκαν μα επιβλήθηκαν άνωθεν: με γνώμονα – πάντα! – «το καλό μας»...
Υ.Γ.: Το πλήρες κείμενο της δήλωσης Μπράιτχαρτ έχει ως ακολούθως:
«The preliminary agreement reached between the four institutions and the Greek authorities early this month has paved the way for the rapid conclusion of the Greek stability program. The policy package will now be complemented by further discussions on a credible strategy that will ensure the sustainability of the Greek debt. We welcome yesterday’s vote in the Greek Parliament on the measures that need to be implemented, as agreed in the policy package. The approved legislation is carefully evaluated by our competent services»
