Πραγματοποιήθηκαν σήμερα, υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, τα εγκαίνια της μόνιμης έκθεσης Νίκος Μπελογιάννης, στη γενέτειρά του, Αμαλιάδα. Χαιρετισμό απηύθυναν ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Νικόλαος Βούτσης, ο Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Δημήτρης Κουτσούμπας και ο Δήμαρχος Ήλιδας κ. Χρήστος Χριστοδουλόπουλος.
«Χρειάστηκε πολύς και επίμονος αγώνας της Αμαλιάδας και μετέπειτα της Ήλιδας για να φτάσουμε στον σημερινό εορτασμό της μνήμης του Νίκου Μπελογιάννη» είπε, ανοίγοντας την εκδήλωση, ο Δήμαρχος Ήλιδας, Χρήστος Χριστοδουλόπουλος. Όλα ξεκίνησαν το 1995 όταν ζητήθηκε η παραχώρηση του οικήματος στον Δήμο, αίτημα που αποδέχτηκε ο γιος του ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ, Νίκος Μπελογιάννης. Τον Ιούνιο του 1998, με τη συνδρομή του τότε Υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ, Κώστα Λαλιώτη δημοπρατήθηκε το έργο αποκατάστασης του κτηρίου. Μεσολάβησαν πολλά χρόνια στασιμότητας και «η ιστορία επιφύλαξε στη δημοτική μας αρχή και σε μένα προσωπικά την ευκαιρία να τερματίσουμε τον κύκλο στασιμότητας».
Αναφερόμενος στον Νίκο Μπελογιάννη, τόνισε ότι «σε μια εποχή τεραστίων αντιθέσεων υπήρξε στρατευμένο μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και αυτό δεν παραγράφεται. Η ιστορική εξέλιξη, όμως, τον δικαίωσε και εκ των πραγμάτων τον κατέστησε ένα δημοκρατικό σύμβολο ενότητας και σύνθεσης ενάντια σε κάθε φασιστική και διχαστική λογική, ένα σύμβολο πέρα και πάνω από κόμματα μέχρι που η δημοκρατία έπαψε να είναι ζητούμενο κι έγινε κεκτημένο».
Τη σκυτάλη πήρε ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας που ανέφερε ότι ο Μπελογιάννης ζει γιατί το κίνημα που τον έθρεψε και τον διαπαιδαγώγησε ζει και αναπτύσσεται. «Μέσα σε αυτό το κόμμα, το ΚΚΕ», συνέχισε, «έμαθαν όλοι οι Μπελογιάννηδες να παλεύουν, χωρίς ύπνο και ξεκούραση, για να φτιάξουν ένα κόσμο στο μπόι των ανθρώπων». Το παράδειγμά του, σε περίοδο ήττας του εργατικού λαϊκού κινήματος, δείχνει πως ανοίγει ο δρόμος, πως κρατιέται η φλόγα αναμμένη και στις πιο σκοταδιστικές περιόδους.
«Το ΚΚΕ στέκεται μπροστά στο μνημείο, στο μουσείο, στα κείμενα του Νίκου Μπελογιάννη, στις εκδηλώσεις που τιμούν τη μνήμη του με την πεποίθηση ότι συνεχίζει στις σημερινές συνθήκες τον αγώνα για τον οποίο εκείνος θυσιάστηκε και διδάσκεται από την ιστορία όλων των Μπελογιάννηδων, με μεγαλύτερη απαιτητικότητα βλέπει την ευθύνη του στις σημερινές συνθήκες πραγματικής υποχώρησης του εργατικού, λαϊκού κινήματος παγκόσμια, για την ταξική πολιτική αφύπνιση των λαϊκών δυνάμεων, για να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους» σημείωσε, αναφερόμενος και στις …πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφεραν και προσφέρουν στον αντίπαλο οι ριψάσπηδες του εργατικού, κομμουνιστικού κινήματος που απαρνήθηκαν τη σοσιαλιστική προοπτική, συνθηκολόγησαν με τον καπιταλισμό και σπέρνουν την ηττοπάθεια στο όνομα του ρεαλισμού της υποταγής.
«Χρειάστηκε η χώρα, η πολιτική ιστορία της και τα ανθρώπινα πάθη να διανύσουν πολλές δεκαετίες από την εκτέλεση του εμβληματικού ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ πριν φτάσει να γίνει πραγματικότητα με πρωτοβουλία και του Δήμου Ήλιδας ένα τόσο σημαντικό έργο για τη γενέτειρά του, αλλά και για τη συλλογική μνήμη. Κοιτάζουμε κατάματα την ιστορία μας, διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, τιμούμε όσους άφησαν αδρό το αποτύπωμά τους. Εργαζόμαστε για την αποκατάσταση και την ανασύσταση της ιστορικής μνήμης γιατί θεωρούμε πως η προσπάθεια αυτή είναι μια διαχρονική καταξίωση της δημοκρατίας μας» ανέφερε, με τη σειρά του, ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης.
Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας, σημείωσε ότι ο Νίκος Μπελογιάννης υπήρξε αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας ολόκληρης γενιάς αγωνιστών που συνδύαζε την πολιτική κι ιδεολογική στράτευση με την διαρκή πνευματική και επιστημονική αναζήτηση. Η εκτέλεση του δεν έγινε επειδή ήταν κίνδυνος για τη χώρα, αλλά μόνο για να τορπιλιστεί κάθε προοπτική πολιτικής και εθνικής συνεννόησης, μετά τα χρόνια του εμφυλίου και να συνεχίσουν να κυβερνούν οι ξένες δυνάμεις με τους αντιπροσώπους τους και όχι οι νόμιμα εκλεγμένες Κυβερνήσεις.
Απών από την εκδήλωση ήταν ο γιος του μεγάλου αγωνιστή, Νίκος Μπελογιάννης. Μήνυμά του, ωστόσο, με βολές κατά της ξενόδουλης δεξιάς, της κοντόφθαλμης Αριστεράς της εποχής, αλλά και της σημερινής υποδούλωσης διαβάστηκε από τον Δήμαρχο Ήλιδας. Χαρακτηριστικό είναι ότι το Κανάλι της Βουλής που μετέδωσε όλη την υπόλοιπη εκδήλωση, διέκοψε τη σύνδεση την ώρα ακριβώς που διαβαζόταν το μήνυμα…
Ακολουθεί το περιεχόμενο του μηνύματος Μπελογιάννη:
«Στην Αμαλιάδα σήμερα, στο πρόσωπο ενός αγωνιστή τιμούμε όλους εκείνους που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις γερμανικές ερπύστριες και απέναντι στην αμερικανική πολεμική μηχανή. Ευτυχώς που δεν ζουν πια να δουν την υποδούλωση να έρχεται από το παράθυρο, μέσω των τραπεζών και των δανείων. Ακριβώς έτσι περιγράφεται αυτή η υποδούλωση από καταβολής ελληνικού κράτους στο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη, "Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα", όπου προτεινόταν και ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης στην κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας. Αυτό δεν μπορούσε να το ανεχτεί η από τη φύση της ξενόδουλη δεξιά. Από την άλλη, η κοντόφθαλμη Αριστερά της εποχής ήταν εξ' ορισμού καχύποπτη απέναντι σε όποιον τολμούσε να σκέπτεται. Η τύχη ενός αγωνιστή με αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν προδιαγεγραμμένη.
Το μουσείο αυτό, που ξεκινάει σήμερα τη λειτουργία του, δρομολογήθηκε το 1995, όταν με επιθυμία της μητέρας μου, Έλλης Παππά, δώρισα στον δήμο Αμαλιάδας το σπίτι που είχα κληρονομήσει από τη γιαγιά μου, Βασιλική Μπελογιάννη.
Ακολούθησαν 22 χρόνια καθυστερήσεων, αδέξιων χειρισμών και παλινδρομήσεων, ώσπου πέρυσι να βρεθούμε στην παρακάτω ευνοϊκή συγκυρία. Η τωρινή δημοτική Αρχή υπό τον Χρήστο Χριστοδουλόπουλο να θεωρήσει το μουσείο έργο προτεραιότητας και όχι, όπως άλλοι προηγουμένως, προεκλογικό πυροτέχνημα. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Γεωργοπούλου, να αφοσιωθεί στην υπόθεση του Μουσείου και να κάνει επιτυχημένες ενέργειες στην κατάλληλη κατεύθυνση. Η Βουλή των Ελλήνων να υιοθετήσει με προθυμία το έργο της διαμόρφωσης και να το αναθέσει στη βιβλιοθήκη της Βουλής. Το επιτελείο, η ομάδα εργασίας της βιβλιοθήκης της Βουλής να αποτελείται από ικανότατους ειδικούς με επικεφαλής τη διευθύντρια, Έλλη Δρούλια, τον σκηνογράφο Γιάννη Μετζικώφ και τον ιστορικό Στάθη Κουτρουβίδη. Απευθύνω ευχαριστίες σε όλους τους παραπάνω.
Εκτός από το κτίριο, ο εξοπλισμός και πολλά εκθέματα ανήκαν στη Βασιλική Μπελογιάννη, τη Διδώ Σωτηρίου και την Έλλη Παππά. Συνολικά 27 φορείς, οι περισσότεροι τοπικοί της Ηλείας, συνέβαλαν με εκθέματα, πολλά εντελώς άγνωστα. Όσο για την εκστρατεία, κυρίως μέσω του κίτρινου υποκίτρινου τύπου, για την οικειοποίηση του Μουσείου από έναν συγκεκριμένο πολιτικό φορέα, αυτή ανάγεται στην εκμετάλλευση αγίων, μαρτύρων και ηρώων από την κάθε λογής εκκλησία».
