Ο Eli Toscano είχε μαγαζί στο Δυτικό Σικάγο. Επισκεύαζε τηλεοράσεις, αλλά πούλαγε και δίσκους. Συγχρόνως, προσπαθούσε να στήσει και μια δισκογραφική εταιρία. Η πρώτη του προσπάθεια, η εταιρία Abco, δεν είχε επιτυχία. Έτσι, το 1956, προσέγγισε τον Willie Dixon, έβαλε συνεταίρο του τον Howard Bedno και ίδρυσαν την Cobra Records.
Εκείνη την εποχή, η εταιρία Chess μονοπωλούσε την blues σκηνή του Σικάγο. Muddy Waters, Sonny Boy Williamson, Howling Wolf, Little Walter, Lowell Fulson, Memphis Slim, Jimmy Rogers, Willie Mabon, όλοι έγραφαν στην εταιρία των αδερφών Chess. Εκεί εξ άλλου εργαζόταν και ο Willie Dixon, ο οποίος δεν ήταν και πολύ ευχαριστημένος με τους όρους συνεργασίας. Μουσικός (έπαιζε μπάσο), συνθέτης μπλουζ επιτυχιών και κυνηγός ταλέντων, ο Dixon, ήξερε όσο κανένας την blues αγορά και σκέφθηκε ότι αντί να δουλεύει για τους Εβραιο-πολωνούς μετανάστες, θα ήταν πιο προσοδοφόρο να δουλεύει για τον εαυτό του. Βεβαίως, κανένας από τους φτασμένους μπλουζίστες δεν θα εγκατέλειπε την ασφαλή στέγη της Chess για κάτι καινούριο, οπότε έπρεπε να βρεθούν νέα ταλέντα. Και δεν υπήρχε ιδανικότερος άνθρωπος για αυτή τη δουλειά από τον μπασίστα.
Ο πρώτος που ηχογράφησε για την Cobra ήταν ο Otis Rush. Ο Otis Rush γεννήθηκε το 1935 στο Μισσισσίππι και ήταν τραγουδιστής και αριστερόχειρας κιθαρίστας, αλλά έπαιζε με κιθάρες δεξιόχειρων, δηλαδή η μπάσες χορδές βρίσκονταν προς τα κάτω. Όπως εκατοντάδες άλλοι μουσικοί, είχε μετακομίζει στο βορρά και προσπαθούσε να βρει την τύχη του παίζοντας στα κλαμπ του Σικάγο.
Ο πρώτος λοιπόν δίσκος που κυκλοφόρησε η καινούρια εταιρία ήταν το "I Can't Quit You Babe" (Cobra 5000). Το τραγούδι είχε την υπογραφή του Dixon και στα αξιοσημείωτα είναι ότι έπαιζε φυσαρμόνικα ο μεγάλος Walter Horton, αλλά η συνεισφορά του είναι τυπική. Αμέσως έγινε επιτυχία, φτάνοντας στο Νο. 6 του καταλόγου επιτυχιών R&B του Billboard.
Η ηχογράφηση έγινε με δύο κιθάρες, φυσαρμόνικα, τενόρο σαξόφωνο, πιάνο, μπάσο και ντραμς. Ήταν χαλαρή (έως χαοτική), χωρίς συγκεκριμένη ενορχήστρωση, όπου ο καθένας απ' τους μουσικούς έπαιζε ότι του 'ρχόταν. Η αλήθεια είναι ότι, με εξαίρεση τις ηχογραφήσεις του Muddy Waters, που ήξερε τι ακριβώς ήθελε από την μπάντα του, όλοι οι υπόλοιποι μπλουζίστες κάπως έτσι ηχογραφούσαν. Όμως, ο ήχος της καινούριας εταιρίας είχε κάτι διαφορετικό. Δημιουργήθηκε αυτό που οι κριτικοί ονόμασαν αργότερα West Side Chicago blues. Η Chess δεν ήταν πλέον το μονοπώλιο στο blues του Σικάγο.
Το δεύτερο καινούριο όνομα που ηχογράφησε για την Cobra ήταν ο Magic Sam, επίσης κιθαρίστας και τραγουδιστής. Από το Μισσισσίππι κι αυτός, γεννήθηκε το 1937 και το πραγματικό του όνομα ήταν Samuel Gene Maghett. O πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε από την Cobra το 1957 και ήταν το "All Your Love", επίσης πρωτότυπο τραγούδι.
Ο Magic Sam είχε δυνατή και εκφραστική φωνή, επηρεασμένη απ τα γκόσπελ. Πρόσθεσε στοιχεία soul στο ηλεκτρικό blues. Ηχογράφησε κι άλλους δίσκους για την Cοbra, όμως όλα έμοιαζαν σαν επανάληψη "All Your Love", και παρόλο του που δεν υστερούν ούτε στο παίξιμο, ούτε ερμηνευτικά, είναι κουραστικό τελικά να ακούει κάποιος συνεχόμενες τις ηχογραφήσεις του για την Cobra. Ο Magic Sam πέθανε πολύ νέος και το όνομά του έγινε κάτι σαν θρύλος στους μουσικούς κύκλους, ιδιαίτερα για τον δυναμισμό των ζωντανών εμφανίσεων του.
Παρεμπιπτόντως, από μουσικής άποψης, το στήσιμο του "All your Love" εμένα μου θυμίζει αρκετά το "It’s Your Fault, Baby" που είχε γράψει την προηγούμενη χρονιά ο Lowell Fulson για την Chess:
O Buddy Guy, επίσης έκανε την παρθενική του εμφάνιση στη δισκογραφία με την Cobra. Γεννημένος στη Λουιζιάνα το 1936, έπαιζε κι αυτός κιθάρα και τραγουδούσε. Πρώτος τον πρόσεξε ο Muddy Waters και τον έφερε σε επαφή με την Chess. Για κάποιο λόγο το στυλ του Buddy Guy δεν πολυάρεσε στους ιδιοκτήτες της Chess και τα συμβόλαια καθυστερούσαν. Έτσι, τον άρπαξε ο Dixon και το 1958 κυκλοφορεί από την Artistic (θυγατρική της Cobra) τον πρώτο του δίσκο:
Παρένθεση: Ο Buddy Guy αργότερα έγινε session μουσικός της Chess και έπαιξε κιθάρα σε πολλές ηχογραφήσεις άλλων καλλιτεχνών, ενώ έγραψε και μερικά δικά του τραγούδια για την εταιρία. Όμως, κάτι φαίνεται ότι πήγαινε στραβά. Οι αδερφοί Chess θεωρούσαν "βαζουριάρικη" (noisy) την μουσική του. Δέκα χρόνια στην εταιρία, έγραψε μόνο ένα μεγάλο δίσκο για την Chess και το 1968 έφυγε για την Vanguard. Αργότερα δήλωσε ότι στην Chess ποτέ δεν τον άφησαν να ηχογραφήσει όπως ήθελε. Κλείνει η παρένθεση.
Ένας ακόμα κιθαρίστας – τραγουδιστής, που έφτιαξε κάποιο όνομα αργότερα (μάλιστα κάποτε ήρθε και στα μέρη μας) και ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο για την Cobra, ήταν ο Guitar Shorty. Το πραγματικό του όνομα ήταν David William Kearney. Γεννημένος το 1934 στο Χιούστον ανέβηκε κι αυτός στον βορρά να βρει την τύχη του (και μάλλον την βρήκε). Ο πρώτος και μοναδικός δίσκος που ηχογράφησε για την εταιρία ήταν το "You Don't Treat Me Right" και κυκλοφόρησε το 1957.
Στην Cobra ηχογράφησαν ακόμα ο Sunnyland Slim, o Ike Turner και κανα δυό άλλοι, αυτοί όμως ήταν ήδη γνωστοί από ηχογραφήσεις σε άλλες εταιρίες πιο πριν.
Ωστόσο, το να βγάζεις πετυχημένη μουσική, δεν σημαίνει ότι μπορείς να έχεις και μια πετυχημένη εταιρία δίσκων. Παρά τις επιτυχίες που έκανε, τα οικονομικά προβλήματα οδήγησαν την εταιρία στο κλείσιμο το 1959. Τα περισσότερα απ τα καινούρια αστέρια που έβγαλε, υπέγραψαν αμέσως στην Chess.
Για την ιστορία, o Toscano σκοτώθηκε το 1967, ο Bedno συνέχισε να ασχολείται με μεγάλη επιτυχία με την μουσική βιομηχανία και ο Dixon ξαναγύρισε στην Chess, όπου έκανε μια δεύτερη, φοβερά επιτυχημένη καριέρα, αλλά αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Η Cobra ξεχάστηκε. Ωστόσο, ο καινούριος ήχος που δημιούργησε, ο ηλεκτρικός ήχος του West Side Chicago θα σημαδέψει τα Blues την επόμενη δεκαετία. Ειδικά οι ηχογραφήσεις του Otis Rush στην Cobra έγιναν σχεδόν όλες blues standards και γνώρισαν πολλές επανεκτελέσεις, τόσο απ τον ίδιο όσο και από άλλους μουσικούς. Ότι και να ηχογράφησε στην συνέχεια της καριέρας του ο Rush, δεν κατάφερε να ξαναβγάλει το πάθος και τον αυθορμητισμό των πρώτων του ηχογραφήσεων. Και μόνο για αυτές κερδίζει επάξια μια θέση στο πάνθεον των μεγάλων μουσικών του blues.
Σκοπίμως παρέλειψα να αναφερθώ στα υπόλοιπα τραγούδια του Otis Rush στην Cobra. Είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο και ευελπιστώ να αποτελέσουν ένα μελλοντικό θέμα.
