Αγαπητό ημερολόγιο,
Εμενανένανε μου έχουνε μαζευτεί αυτήν την εβδομάδα πολλές ερωτήσεις. Αλλά επειδή έχω βαρεθεί να τρέχω πίσω από τη δασκάλα μου, όπως έτρεχε η κυρία κολαούζα αρχαιολόγα που πήγε με τον πρέζιντεν Ομπάμα στην Ακρόπολη για να του δείξει τα αρχαία, θα τις γράψω καλύτερα στο ημερολόγιό μου. Πιο πιθανό είναι να βγάλει νοημοσύνη το ημερολόγιό μου και να μου απαντήσει, παρά η δασκάλα μου, που όλο κοιτάει πάνω και μακριά, όπως κοίταζε ο πρέζιντεν Ομπάμα την Ακρόπολη, σα να υπολογίζει κι αυτή πόσο πάει το τετραγωνικό στην Πλάκα ή ο τόνος το μάρμαρο Πεντέλης… Και ποτέ δε με παίρνει υπόψη της εμένα στα χαμηλά που κάνω χαμηλές πτήσεις γύρω της και την πολιορκώ σαν επίσημη μύγα που ήπιε τον τελευταίο εσπρέσο λίγο πριν ψοφήσει από το κρύο του Χειμώνα… Γι’ αυτό αισθάνθηκα πολύ να αγαπάω εκείνη την κυρία κολαούζα αρχαιολόγα που έκανε ακριβώς σαν κι εμένα κάτω από τον πρέζιντεν και της στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς.
Λοιπόν, αγαπητό μου ημερολόγιο, με τη βοήθεια του αδελφού μου που πάει Λύκειο, σου κάνουμε μερικές ερωτήσεις:
-
Τους 500 πράχτορες που ήτανε όλοι μαζί η «σκιά» του πρέζιντεν Ομπάμα δεν τους είδαμε να φεύγουνε από πίσω του. Κι ανέβαινε κιόλας τρέχοντας τη σκάλα, μάλλον για να μην τον προλάβουνε. Γίνεται να είναι αλλού οι πρέζιντεν και αλλού οι σκιές τους; Σε κάθε χώρα που πάνε οι πρέζιντεν αφήνουνε τις σκιές τους για να ανοίξουνε πραχτορεία; Μένουνε σε hot spot οι πράχτορες, όπως και οι άλλοι ξένοι που έρχονται ακάλεστοι; Ή μήπως μένουνε σε hot spa; Αφήνουνε κανένα δολάριο οι πράχτορες ή κερνάει η ελληνική χοτσπατάλιτι, δηλαδή κόβουμε από τα χότσπαταλς του Πολάκη και πληρώνουμε σκάιφολς και ιντερκοντινένταλς; Μερικές μέρες hot spa κοστίζουν όσο μερικά χρόνια χοτ σποτ ή εξαρτάται από ποια πλευρά την έχει κανείς ειδωμένη την περίσταση;
-
Γιατί δεν την κόβουμε από τούδε αυτήν την ελληνική χοτσπατάλιτι που εκμαυλίζει ακόμα και τους ήδη εκμαυρισμένους αφροπρέζιντεν; Αφού το βλέπουμε ότι όλοι έρχονται εδώ ταξίδια και, πάνω στις μάσες και στα ξίδια, με τα λόγια χτίζουν επενδυτικά ανώγεια και κατώγια, μας ελαφραίνουνε το χρέος και μας αφήνουνε διπλωματικά εγκύους και μετά πάνε βόρεια με τζετ λανγκ και χανγκ όβερ και δε θυμούνται τίποτα. Λωτοφάγοι. Χωρίς μπαμπά η ελάφρυνση. Μήπως ξέρουν κάτι περισσότερο οι μπουφετζήδες της Καγκελαρίας που νερώνουνε την μπύρα (και τη χτυπάνε στο σέικερ για να κάνει μούφα αφρό) και έχουνε πράχτορα κτηνίατρο στο Λευκό Οίκο για να κάνει ευθανασία στους προεδρικούς σκύλους και να γνωματεύει φυσικά αίτια; Γι’ αυτό φάνηκε στον πρέζιντεν Ομπάμα γνώριμη η γεύση του λουκάνικου, αλλά αυτό, αγαπητό μου ημερολόγιο, να μείνει μεταξύ μας.
-
Γιατί δε λέει κάποιος στον κύριο Βόφγκανγκ Σόιμπλε ότι αυτή η απελπισμένη γκανγκ που είδε να καίει καρέκλες στο Πολυτεχνείο μάλλον ήτανε τα ρέστα από τους πράχτορες του πρέζιντεν Ομπάμα που στέλνανε σήματα καπνού και ρίχνανε πυροτεχνήματα για να γυρίσει το Air Force να τους μαζέψει κι ότι εμείς καίμε καρέκλες μόνο για να πυρωθούμε; Τα βλέπει αυτά και νομίζει ότι δε βάλαμε μυαλό κι αντί να μη ζούμε καθόλου ή να ζούμε από κάτω από τις δυνατότητές μας, πάμε και ζούμε από πάνω και τραγουδάμε κιόλας… θα τις κάααψω τις ρημάδες τις καρέκλες… και θα πάρω καναπέδες…
-
Αααχ! Πόσο χότσπαταλ συναισθηματικά, πόσο Τιραμόλας της αγάπης μπορεί να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που διέθεσε πράχτορες Θου Βου της Νέας Δημοκρατίας από το προσωπικό του απόθεμα, για να φτιάξει σκιώδη κυβέρνηση, ενώ θα μπορούσε να πάρει από τους ξένους τους εγκαταλελειμμένους;;; Γιατί κανείς δεν το λέει στην τηλεόραση ότι κάθε υπουργός θα έχει στο εξής πίσω του μια στοργική γαλάζια σκιά από το υστέρημα του Κυριάκου, για να τον ακολουθεί και να τον δείχνει – ανάλογα με τη γωνία από την οποία πέφτει το φως της δημοσιότητας – άλλοτε πιο κοντό, άλλοτε πιο ψηλό, άλλοτε πιο χοντρό κι άλλοτε πιο ζαβό; Γιατί δεν το φωνάζουμε όλοι μαζί ότι αυτή είναι η πιο αγαπηπαντού αντιπολίτευση που είχαμε ποτέ κι ακόμα και ο κύριος Άδωνις δέχτηκε να αφήσει το τσιριχτό τίποτα που έκανε τόσον καιρό και να αρχίσει να πηγαίνει πίσω από τον κύριο Καμμένο για να τον παρακολουθεί στο έργο του πρέζιντεν Εθνικής Άμυνας;
-
Ήμασταν πραγματικά μια ωραία ατμόσφαιρα αυτήν την εβδομάδα; Αυτό το λίγο ντεμό-κρασί, λίγα θαλασσινά και τ’ αγόρια μας, ώθησε έστω και κατά ένα χιλιοστό τη θέση μας εμπρός… Ή ήταν όλα απλώς χοτσπατάλιτι;;;
