Μόλις δύο χρόνια έχουν περάσει απ' τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 κι όμως φαντάζουν πολύ περισσότερα. Ίσως γιατί ακόμη και στο κυβερνητικό στρατόπεδο διάθεση για πανηγυρισμούς και επετειακές φιέστες δεν υπάρχει. Μένουν μονάχα οι επαγγελματίες προπαγανδιστές να προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα γιορτής, μα η διάθεση για γιορτή δεν έρχεται κατά παραγγελία. Μόλις δυο χρόνια μετά ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να είναι ένα κόμμα γερασμένο, χωρίς έμπνευση, χωρίς όραμα, χωρίς βηματισμό. Εκτός κι αν θεωρούνται «βηματισμός» τα κείμενα της «τεκμηρίωσης» που βγαίνουν σωρηδόν απ' το Μέγαρο Μαξίμου και κατεβαίνουν ως «γραμμή» στις κομματικές οργανώσεις.
Η μετάλλαξη που συντελέστηκε αυτά τα δυο χρόνια είναι απόλυτη. Ο ριζοσπαστισμός που κάποτε επαγγελλόταν η «κυβερνώσα Αριστερά», σήμερα υφίσταται μόνο στον τίτλο του κόμματος. Αν κάποτε ήταν «ριζοσπαστικό» το να σκίσεις τα μνημόνια, σήμερα ο ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ εξαντλείται στο ξεροκόμματο που λίγο πριν από τα Χριστούγεννα μοιράστηκε στους χαμηλοσυνταξιούχους ή στη δωρεάν μετακίνηση των ανέργων με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Και ίσως, στις μαγειρικές προτάσεις της αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Θ. Φωτίου.
Το κόμμα που άγγιξε την αυτοδυναμία δύο ακριβώς χρόνια πριν με την υπόσχεση να τερματίσει την εξοντωτική λιτότητα, σήμερα προσπαθεί απλώς να πείσει πως η δική του λιτότητα είναι καλύτερη απ' των άλλων. Μοναδικό του επιχείρημα στην προσπάθειά του να κρατηθεί στην εξουσία, το ότι «οι άλλοι θα κάνουν χειρότερα». Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυρ. Μητσοτάκης σείεται ως φόβητρο. Και στο μεταξύ, η «κυβερνώσα Αριστερά» περνάει με όλη της την άνεση μέτρα που θα έκαναν ακόμη και τη Μ. Θάτσερ να χλωμιάσει από το εύρος της καταστροφής που επιφέρουν.
Τι έχει απομείνει απ' τον ΣΥΡΙΖΑ που κέρδισε με περίπατο – σχεδόν – τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015; Το όνομα. Κι ο πρόεδρός του. Και τα επαγγελματικά στελέχη του. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (σ.σ.: που δεν ήταν και η επιτομή του ριζοσπαστισμού! Για αστική διαχείριση με κοινωνικό πρόσωπο επρόκειτο!) πετάχτηκε στα σκουπίδια. Όπως και η «ελπίδα» που (θα!) ερχόταν από την 26η Ιανουαρίου 2015 και μετά.
Φέτος, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποπειράθηκαν ούτε την αντίστοιχη φιέστα του περασμένου έτους να διοργανώσουν. Ίσως γιατί τις περσινές εικόνες στο μισοάδειο – παρά την οργανωμένη κινητοποίηση και τα δεκάδες λεωφορεία – Ταε-Κβον-Ντο δεν θέλουν να τις θυμούνται στο Μέγαρο Μαξίμου. Ή ίσως επειδή πιθανόν να έμοιαζαν και ειδυλλιακές συγκρινόμενες με τυχόν αντίστοιχες φετινές. Είναι εποχές αυτές για πειράματα;
25η Ιανουαρίου 2017. Στον ΣΥΡΙΖΑ, γιορτάζουν την προ διετίας νίκη. Αυτό τουλάχιστον προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι επαγγελματίες προπαγανδιστές στα κοινωνικά δίκτυα. Και μας προτρέπουν να γιορτάσουμε κι εμείς γιατί «αν έρθουν οι άλλοι, θα είναι χειρότερα». Το εύρος της νίκης πλέον περιορίζεται στο ότι «δεν κυβερνούν οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι». Απ' το «Καραμανλής ή τανκς» του 1974 στο «ΣΥΡΙΖΑ ή Κούλης» του 2017. Όσο για το «Ριζοσπαστική Αριστερά»...
