Περιχαρής σήμερα ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας στην «παράδοση» του αυτοκινητόδρομου «Μορέας». Μέγα επίτευγμα της «κυβέρνησης της Αριστεράς», βλέπετε! Ένας ακόμη πανάκριβος, κλειστός και βεβαίως... ιδιωτικός αυτοκινητόδρομος παραδίδεται (λέμε τώρα!) στο κοινό, το οποίο και θα έχει το δικαίωμα να τον χρησιμοποιεί δωρεάν, υπό μια μικρή, ελάχιστη προϋπόθεση: να κινείται σ' αυτόν ημέρα εκλογών!
Το παραπάνω, το είπε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, αστειευόμενος: και γιατί να μην αστειευτεί; Στο παράλληλο σύμπαν που ζουν οι πρωθυπουργοί της χώρας τα τελευταία χρόνια, είναι ανέκδοτο το να μην έχεις χρήματα να πληρώσεις στον ιδιώτη-καταστηματάρχη (ναι, καταστήματα κατάντησαν οι «μεγάλοι οδικοί άξονες»!) και να ταξιδεύεις με κίνδυνο της ζωής σου από κατσικόδρομους που ονομάζονται «εθνικές οδοί» και έχουν χρόνια να συντηρηθούν. Η φτώχεια, στον πλανήτη «πρωθυπουργοί Ελλάδας και συνεργάτες Α.Ε.» είναι κάτι μακρινό και απλησίαστο, κάτι ανύπαρκτο: ίσως γιατί ούτε θυμούνται την τελευταία φορά που έπρεπε να πληρώσουν οτιδήποτε από την τσέπη τους.
«Μεγάλα έργα». Ένα έργο που έχουμε δει και ξαναδεί. Εγκαίνια μεγάλων έργων – ή «τελετές παράδοσης», αν προτιμάτε τη σύγχρονη διατύπωση: η χαρά του επαγγελματία πολιτικού! Τα «έργα» ανέκαθεν συγκινούσαν τα πλήθη, βλέπετε. Τζάμπα λέτε να περιόδευε κάποτε με ένα μυστρί ανά χείρας ο πραξικοπηματίας Παττακός; 42 χρόνια μετά την πτώση της χούντας, ακόμη μιλούν σε κάποια χωριά για τα «έργα» των χουνταίων!
Οι πραγματιστές θα μπορούσαν να πουν εδώ: ναι, μα τα έργα μένουν! Ακόμη κι αν δεχθούμε πως αυτό ισχύει (σ.σ.: υπενθυμίζουμε πως ο κ. Κ. Καραμανλής – ο νεώτερος – έκοβε κορδέλες στην Εγνατία προ των Ευρωεκλογών του 2009, μα λίγους μήνες μετά τα «παραδοθέντα έργα» γίνονταν και πάλι εργοτάξιο!), έχει καμιά σημασία αν «μένει» ένα έργο που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών δεν χρησιμοποιεί ή χρησιμοποιεί μόνο ως αναγκαίο κακό και... με το σταγονόμετρο; Πόσο κοστίζει ένα ταξίδι απ' την Αθήνα μέχρι την Καλαμάτα μόνο σε διόδια; Και πόσος είναι παράλληλα ο βασικός μισθός; Γνωρίζουν άραγε εκεί, στον πλανήτη των «εθνοσωτήρων»;
