Το βασικό επιχείρημα υπέρ της έκδοσής τους γνωστό: «είναι πραξικοπηματίες». Συνήθως, συνοδεύεται από συγκρίσεις («αν είχε ζητήσει άσυλο ο Παπαδόπουλος στην Τουρκία, θα θέλατε να μην εκδοθεί;», «δηλαδή αν ερχόταν ο Πινοσέτ, θα του δίναμε άσυλο;» και λοιπά συναφή) που θα μπορούσαν ίσως να έχουν κάποια βάση, αν δεν ξεκινούσαν με υπόθεση («αν»). Και είναι γνωστό πως στον χώρο των ανθρώπινων δικαιωμάτων ο υποθετικός λόγος χρησιμοποιείται κατά κόρον όταν υπάρχει σε εξέλιξη μια επιχείρηση παραβίασής τους.

Ο λόγος, για την υπόθεση των οχτώ τούρκων αξιωματικών που ζήτησαν άσυλο στη χώρα μας μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου στην Τουρκία. Υπόθεση που πλέον έχει φτάσει στον Άρειο Πάγο, με την εισαγγελέα της έδρας του Ποινικού του Τμήματος να εισηγείται σήμερα τη μη έκδοσή τους καθώς «κινδυνεύουν να μην έχουν δίκαιη δίκη, να υποστούν βασανιστήρια και εξευτελιστική απάνθρωπη συμπεριφορά».

Και μόνο η επισήμανση περί βασανιστηρίων αρκεί για να απαντήσει στους επιχειρηματολογούντες υπέρ της έκδοσης. Αν η ερώτηση είναι: «Θα δίναμε άσυλο στον Πινοσέτ αν ξέραμε πως σε αντίθετη περίπτωση θα βασανιζόταν στη Χιλή;», η απάντηση είναι κατηγορηματικά «ναι». Χωρίς δεύτερη σκέψη. Καμία δημοκρατική χώρα δεν στέλνει πίσω στη χώρα τους ανθρώπους για να βασανιστούν. Ακόμα κι αν πρόκειται (εξακριβωμένα) για στυγερούς εγκληματίες.

Αν βεβαίως αυτό γίνει αποδεκτό, προκύπτουν μια σειρά από ερωτήματα: Η Τουρκία είναι σήμερα μια δημοκρατική χώρα; Αν κάποιοι πανηγύριζαν τη «νίκη του τουρκικού λαού ενάντια στα τανκς» μερικούς μήνες νωρίτερα, μπορούν σήμερα να βεβαιώσουν πως νίκησε όντως «ο λαός» κι όχι κάποια άλλα τανκς; Κι αν όντως νίκησαν κάποια άλλα τανκς... πώς ακριβώς θεωρείται η Τουρκία «ασφαλής χώρα» για τη φιλοξενία προσφύγων πολέμου; Πάνω στην παραδοχή πως η Τουρκία είναι «ασφαλής χώρα» δεν βασίστηκε ολόκληρη η στρατηγική της «ανθρωπιστικής» Ευρώπης για να ξεφορτωθεί ανθρώπους στους οποίους οφείλει (σ.σ.: ναι, οφείλει! Η Σύμβαση της Γενεύης δεν έχει διπλή ανάγνωσή! Ούτε και είναι δυνατόν να ισχύει «εκ περιτροπής») να παράσχει βοήθεια;

Είναι πραξικοπηματίες οι οχτώ; Και λοιπόν; Περί αυτού πρόκειται νομίζετε;

Ι. Δ. Σαμπανίκος
Συντάκτης: Ι. Δ. Σαμπανίκος Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.