Αν υπάρχει μία φράση που να συνοψίζει τον τρόπο λειτουργίας της Βουλής το 2016 θα ήταν εκείνη που απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος στον Πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση στις αρχές του έτους, με τη διαφορά ότι η δική μας αξιολογική κρίση βρίσκεται στον αντίποδα της δικής του. «Μπράβο ξανάφτιαξες τη Βουλή που ξέραμε» είχε πει και πράγματι τη χρονιά που πέρασε είδαμε, μεταξύ άλλων, αντιλαϊκά νομοσχέδια καθ’ υπόδειξη των δανειστών, αρκετά από τα οποία ψηφίζονταν με διαδικασίες express, πληθώρα εκπρόθεσμων τροπολογιών και ερωτήσεις που καθυστερούσαν να απαντηθούν στον κοινοβουλευτικό έλεγχο…
Η χρόνια ξεκίνησε με διάχυτο το άγχος της κοινωνίας για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που τελικά ψηφίστηκε τον Μάιο, συγχωνεύοντας όλους τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης σε έναν εθνικό φορέα (ΕΦΚΑ), ορίζοντας ως βάση υπολογισμού των εισφορών το πραγματικό εισόδημα και θεσπίζοντας την εθνική σύνταξη, η οποία θα ανέρχεται στο ποσό των…384 ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα βέβαια και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο, σε συζήτηση για τον Προϋπολογισμό της Βουλής οικονομικού έτους 2017, η πλειοψηφία των βουλευτών θα ζητούσε να μην μειωθούν οι βουλευτικές αποζημιώσεις, γιατί – όπως συμπεραίνουμε με βάση τα όσα ανέφεραν – λιγότερα από 6.000 με 8.000 ευρώ το μήνα μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την …αξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού.
Το ενδιαφέρον τράβηξε, ήδη από την αρχή της χρονιάς, η νομοθετική πρωτοβουλία του Νίκου Παππά για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών. Ο τότε Υπουργός Επικρατείας (σήμερα Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης) επικαλέστηκε την αδυναμία εκλογής των νέων μελών του ΕΣΡ, προκειμένου να πάρει πάνω του τις αρμοδιότητες του ανεξάρτητου οργάνου κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου. Την ρύθμιση αυτή έχει ήδη κρίνει αντισυνταγματική το Συμβούλιο Επικρατείας, με αποτέλεσμα το πάγωμα της διαδικασίας που είχε ολοκληρωθεί πριν την έκδοση της προαναφερθείσας απόφασης, έχοντας αναδείξει τους πλειοδότες – κατόχους των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών.
Δεν ήταν, ωστόσο, μόνο η νομοθετική πρωτοβουλία του Νίκου Παππά ο τρόπος με τον οποίο θέλησε η Κυβέρνηση να δείξει ότι ανοίγει μέτωπα στο εσωτερικό, σε αντιστάθμισμα ίσως για το κλείσιμο αντίστοιχων μετώπων στο εξωτερικό πεδίο (βλ. κατάργηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους). Τον Απρίλιο του 2016 συστάθηκε, με ομόφωνη έγκριση της Ολομέλειας, εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ. Το περιεχόμενο του πορίσματος της αναμένεται να εκδοθεί εντός του Ιανουαρίου και είναι το μόνο που μπορεί να ανατρέψει τις χαμηλές προσδοκίες που έχει δημιουργήσει η διαδικασία της ακρόασης.
Φυσικά στη ρήξη που σκηνοθετεί, όχι και τόσο επιδέξια, η Κυβέρνηση περιλαμβάνονται και οι δυνάμεις του πάλαι ποτέ δικομματισμού, ακόμα περισσότερο του κυριότερου ανταγωνιστή της στη διεκδίκηση της εξουσίας, του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Σε αυτό το πλαίσιο, έγιναν κάποιες ειδικές συνεδριάσεις, με θεματική τη διαφθορά ή θέματα παιδείας, κατά τη διάρκεια των οποίων Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας προσπάθησαν να πείσουν ότι αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους.
Η μη ψήφιση της έκτακτης παροχής στους χαμηλοσυνταξιούχους, τον Δεκέμβρη, από το κόμμα της ΝΔ (σ.σ. δήλωσαν "παρών") ήταν μια ισχυρή απόδειξη αυτού του ισχυρισμού, σύμφωνα με το κυβερνών κόμμα που ελλείψει παράλληλου προγράμματος για την προστασία της κοινωνίας από την μνημονιακή λαίλαπα – βασική προεκλογική δέσμευση τον Σεπτέμβρη του 2015 – βάζει στο παιχνίδι της ρήξης εκ νέου και τον εξωτερικό παράγοντα.
Όμως δύσκολα μπορεί να πείσει ότι δεν είναι μια από τις Κυβερνήσεις που ξέραμε…
Δείτε εδώ την ανασκόπηση στο κοινοβουλευτικό έτος 2015
