Σήμερα το μεσημέρι πρόσφυγες από το Ελληνικό, από κοινού με τον Συντονισμό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων για το προσφυγικό και μεταναστευτικό, παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου παρουσιάζοντας τα προβλήματά τους, την απόφασή που πήραν το βράδυ του περασμένου Σαββάτου να προχωρήσουν σε αποχή από το συσσίτιο, τη συνάντησή τους με τον υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής Γ. Μουζάλα και τις σκέψεις τους για τη μελλοντική τους στάση.
Η συνέντευξη ξεκίνησε με την τοποθέτηση της Μαρίας Μπικάκη από τον Συντονισμό, που αναφέρθηκε στην πάλη σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων για τα δικαιώματα τόσο των Ελλήνων όσο και των προσφύγων και μεταναστών. Η ίδια εκτίμησε πως η στάση του Συντονισμού εκφράζει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που στέκεται αλληλέγγυος στον αγώνα αυτών των ανθρώπων και είναι φιλόξενος σε αντίθεση με την κυβέρνηση που, παρά τις διακηρύξεις της, τελικά, σε συμφωνία με την ΕΕ, εφαρμόζει μια ρατσιστική πολιτική. Ο συντονισμός ζητά να καλυφθούν οι ανάγκες των προσφύγων και μεταναστών για αξιοπρεπή στέγαση, σίτιση, να υπάρχει ενημέρωση για τις συνθήκες διαμονής τους και ελεύθερη πρόσβαση στους χώρους όπου βρίσκονται κι όλα αυτά να γίνονται με την ευθύνη του ελληνικού κράτους και όχι να ανατίθενται στις ΜΚΟ ή την Ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ καθιστώντας την ευθύνη για τα προβλήματά τους ένα μπαλάκι μεταξύ αυτών.
Απευθυνόμενη στους δημοσιογράφους η Μ. Μπικάκη μίλησε για την παραπληροφόρηση που συνόδευσε την πρόσφατη κινητοποίηση στο Ελληνικό. Διευκρίνισε ότι η αποχή από το συσσίτιο δεν υποκινήθηκε από Έλληνες αλληλέγγυους, όπως ειπώθηκε από ΜΜΕ αλλά ήταν μια δική τους απόφαση κι ότι μόνος «υποκινητής» είναι οι άθλιες συνθήκες διαμονής τους και η συμφωνία Τουρκίας- ΕΕ. Αναφέρθηκε επίσης στις δηλώσεις του Γ. Μουζάλα για ανύπαρκτη απεργία πείνας, για ένα ασθενοφόρο που έδιωξαν οι πρόσφυγες και για σχολικό που πάει τα παιδιά τους σχολείο εξηγώντας ότι είναι ψευδείς. Διευκρίνισε ότι τα παιδιά του Ελληνικού δεν πάνε ούτε καν στις απογευματινές εκπαιδευτικές δομές που λειτουργούν για παιδιά άλλων camp και ότι ο αγώνας τους δεν είχε τη μορφή απεργίας πείνας αλλά αποχής από το συσσίτιο που, στην αίθουσα αφίξεων, ήταν συνολική. Όταν μεταφέρθηκε στους άλλους χώρους το μεσημέρι της Κυριακής η συμμετοχή στο χώρο του Χόκεϊ ήταν 90% και στο χώρο του Μπέιζμπολ 97%.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο η Ζεϊνάμπ Χ, 20χρονη μητέρα και έγκυος από το Αφγανιστάν, που μένει στο χώρο των Αφίξεων και ήταν στην αντιπροσωπεία που συναντήθηκε με τον Υπουργό τη Δευτέρα. Ξεκινώντας να περιγράφει τη διαμονή τους στο Ελληνικό λέει ότι εκεί βρέθηκε πριν ένα χρόνο μετά την προσπάθειά της να περάσει τα ελληνικά σύνορα στη Μακεδονία, κάτι που της είπαν ότι απαγορευόταν για τους Αφγανούς. Της υποσχέθηκαν έναν χώρο με ξεχωριστό δωμάτιο για κάθε οικογένεια και βρέθηκε στον γνωστό ενιαίο χώρο που χωρίζεται με σεντόνια. Εκεί θα έμενε για λίγο και αυτό ήταν η επαναλαμβανόμενη δικαιολογία για την άρνηση επίλυσης προβλημάτων όπως η έλλειψη δωματίων, ζεστού νερού ή κλιματισμού (ακόμα και ανεμιστήρα) το Καλοκαίρι. Η Ζεϊνάμπ βλέπει αδιαφορία για τις βασικές τους ανάγκες και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί δεν αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι.
Όταν απευθύνονται στην DRC, ΜΚΟ που δραστηριοποιείται στο χώρο, για κάτι που χρειάζονται, εξηγεί, τους λέει ότι πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκες τους με τα χρήματα που παίρνουν. Μας δίνουν παραδείγματα: 80€ το μήνα για έναν άντρα που είναι μόνος του, 320€ για μια οικογένεια 8 ατόμων. Η ιατρική τους περίθαλψη εξίσου ελλιπής. Ο γιατρός του camp, τις λίγες ώρες που είναι εκεί τους δίνει πάντα παυσίπονα. Η Ζεινάμπ αναφέρει ότι γυναίκα έγκυος με επιπλοκές απευθύνθηκε στο γιατρό του camp αλλά τελικά δεν κλήθηκε ασθενοφόρο για τη μεταφορά της σε νοσοκομείο και η γυναίκα έχασε το παιδί της. Συνολικά θυμάται 3 αποβολές και εξηγεί πως ο γιατρός και ένα ασθενοφόρο θα έπρεπε να βρίσκονται μόνιμα στο camp. (Σημειώνουμε εδώ πως συνολικά στο Ελληνικό μένουν 1.555 άτομα).
Έτσι αποφασίσανε να αρνηθούν το φαγητό, να κλείσουν τις πόρτες αφήνοντας έξω τους εργαζομένους της DRC και να ζητήσουν αυτόν που είναι υπεύθυνος για αυτήν την κατάσταση. Ο Υπουργός έφτασε τη Δευτέρα και χάρηκαν γι’ αυτό. Ο Υπουργός θέλησε να ανοίξει την πόρτα με τη βία. Οι αστυνομικοί χτύπησαν τους πρόσφυγες. Η Ζεϊνάμπ απορεί γιατί τους αντιμετωπίζουν σαν εγκληματίες. Ο Υπουργός έκανε πρώτα δηλώσεις στους δημοσιογράφους και στη συνέχεια μίλησε με μια αντιπροσωπεία τους. Τους είπε πως ήταν εκεί για να ανοίξει τις πόρτες και όχι για να λύσει τα προβλήματά τους και πως γι αυτό θα έπρεπε να απευθυνθούν στην DRC και τη συντονίστρια του camp.
Στο σημείο αυτό ο Αφγανός διερμηνέας της Ζεϊνάμπ (που επίσης μένει στο Ελληνικό) μιλώντας για τον ίδιο αλλά και εκείνη αναρωτιούνται αν είναι για καλό το ότι βρίσκονται εδώ. Θέλουν να πάνε σε χώρες όπου έχουν ακούσει «ότι υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα». «Στο Αφγανιστάν οι ταλιμπάν σε σκοτώνουν με μια σφαίρα. Εδώ σε σκοτώνουν με λόγια και υποσχέσεις. Μας κάνουν να νοιώθουμε τέρατα. Αναρωτιόμαστε αν είναι καλύτερα να απελαθούμε και να πεθάνουμε από μια σφαίρα σε μια στιγμή. Κάθε μέρα ο γιος μου με ρωτάει που είναι το σπίτι μας. Πώς να τον πείσω ότι αυτό το κάνουμε για το καλό του;» λέει η Ζεϊνάμπ. Εμφανώς συναισθηματικά φορτισμένη προσθέτει πως παντού αντιμετωπίζονται σαν ζώα και δεν ξέρει γιατί.
Ο Μασούντ Κ. είναι επίσης από το Αφγανιστάν. Θέλει να απαντήσει κι εκείνος στον Γ. Μουζάλα για την επίθεση των προσφύγων, το ασθενοφόρο και το σχολικό. «Γιατί δεν μιλάει στους δημοσιογράφους μαζί μας;» Συμπληρώνει: «Λένε ότι είμαστε αμόρφωτοι. Ποιος είναι ο αμόρφωτος; Δεν μπαίνουμε στα λεωφορεία γιατί δεν έχουμε εισιτήρια. Δεν πάμε στο νοσοκομείο γιατί δεν έχουμε διερμηνέα. Τα παιδιά δεν πάνε σχολείο γιατί δεν έχουν δικαίωμα. Αυτό είναι το καλωσόρισμα της Ευρώπης; Δεν μιλάω μόνο για τους πρόσφυγες. Βλέπω Έλληνες να κοιμούνται σε χαρτόκουτα. Για τους δικούς σας γιατί δεν κάνετε τίποτα;» Εξήγησε πως θα περιμένουν για μια εβδομάδα να δούνε αν θα υπάρξει κάποια βελτίωση και πως αν χρειαστεί είναι διατεθειμένοι να ξαναρχίσουν την αποχή από το συσσίτιο. Τη Δευτέρα έφτασαν στο Ελληνικό κάποια πράγματα που είχαν ανάγκη όπως πάνες για τα μωρά και περιμένουν να δουν τη συνέχεια.
