Τη «λεβεντιά» του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κ. Π. Πολάκη δεν είναι η πρώτη φορά που τη βιώνουμε. Κατά καιρούς, όλο και σε κάποιες δηλώσεις προβαίνει, με σκοπό προφανώς να προωθεί το προφίλ του «λεβέντη κρητίκαρου» που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Ένα προφίλ που (ομοίως προφανώς!) «περνάει» στα μέλη του κόμματός του, ιδίως μετά την προσχώρηση στο στρατόπεδο του «There Is No Alternative»: να θυμίσουμε π.χ. την κατάταξή του στις εκλογές για την Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ;
Το τι αντιλαμβάνεται ο καθένας ως «λεβεντιά» βεβαίως (και κατά συνέπεια, τι προωθεί ως τέτοια) είναι καθαρά υποκειμενικό. Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς είχε π.χ. «κερδίσει» με τις τοποθετήσεις του στη Βουλή τον τίτλο του... «κουτσαβακίου», ασχέτως αν ο ίδιος και οι ίματζ μέικέρς του είχαν την εντύπωση πως οικοδομούν ένα προφίλ «στιβαρού ηγέτη» (απ' τα μπατζάκια του οποίου ξεχείλιζε η «αρσενικάδα»). Την ίδια οπτική προσπαθούσαν (χωρίς μεγάλη επιτυχία, είναι αλήθεια!) να κάνουν κτήμα τους οι οπαδοί τού – τότε – κυβερνώντος κόμματος της ΝΔ, αντιπαρατιθέμενοι με τους οπαδούς τής – τότε – αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ) που επέμεναν πως βλέπουν ένα «κουτσαβάκι». Εκ διαμέτρου αντίθετες οπτικές δηλαδή.
Ο ίδιος ο κ. Πολάκης, είναι σαφώς απόλυτα πεπεισμένος για την παροιμιώδη του «λεβεντιά». Ίσως να είναι ομοίως πεπεισμένος πως κάααποια μέρα, στο μέλλον, θα τον συγκρίνει η ανά τον πλανήτη Αριστερά με τον Άρη Βελουχιώτη, φωτογραφία του οποίου κοσμεί το πολιτικό του γραφείο, τουλάχιστον όταν ο κ. αναπληρωτής υπουργός κόβει την τούρτα γενεθλίων του παρέα με τους συνεργάτες και τους οπαδούς του. Με αυτό ως δεδομένο, θεώρησε απόλυτα λογικό να την επιδείξει (τη «λεβεντιά» του!) επιτιθέμενος από το βήμα της Βουλής στους διαδηλωτές του ΕΚΑΒ και απαιτώντας απ' τους τελευταίους (που τολμούν οι θρασύτατοι και «βγαίνουν και μιλάνε»!) να πουν... «ευλόγησον»!
Το «δέσποτα» δεν το πρόσθεσε: ίσως να μην του κόλλαγε στο ίματζ του «λεβέντη κρητίκαρου». Θυμίζουν και φουστάνια τα ράσα, και είναι τοις πάσι γνωστό πως οι «σερνικοί» φουστάνια δεν φοράνε! Ασχέτως αν γνωρίζουν καλά πώς να «ευλογούν» (σ.σ.: με την καλή ή με την... άλλη έννοια της λέξης).
