Ως «πρόχειρο φαγητό» αποδίδεται ο όρος «junk food» στην ελληνική, σημειώστε ωστόσο πως η απόδοση αυτή δεν είναι ιδιαίτερα ακριβής. «Σκουπίδια» σημαίνει η λέξη «junk» και ενίοτε παίρνει και την έννοια του «ολότελα άχρηστο, για πέταμα», αλλά ως απόγονοι του Περικλέους είμαστε ευγενείς και αποδίδουμε τα «σκουπίδια» ως «πρόχειρο», όταν μιλάμε για τροφή.
Κι όταν μιλάμε για πνευματική τροφή; Για τα αγωνιώδη δελτία ειδήσεων, λ.χ., ή τα εκτεταμένα «ρεπορτάζ» που μας εξαπολύουν «υγειονομικές βόμβες», προαναγγέλλουν την τελεσίδικη και αμετάκλητη καταστροφή του ελληνικού τουρισμού από την απεργία των εργαζόμενων στην καθαριότητα κι ανακαλύπτουν σκοτεινά σχέδια ανατροπής της κυβέρνησης; Είναι δόκιμο να περιγραφούν ως «junk» οι «πολύτιμες» αυτές πληροφορίες;
Μη βιαστείτε να πείτε πως ένα δελτίο ειδήσεων ή ένα αφιέρωμα σε – έντυπο ή ηλεκτρονικό – μέσο ενημέρωσης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «πνευματική τροφή»: κάθε πληροφορία (αληθής ή μη) ως τροφή για το πνεύμα θα πρέπει να εκλαμβάνεται, με δεδομένο φυσικά πως δεν είναι όλες οι τροφές «ωφέλιμες» και με επίσης δεδομένο ότι το «τρέφομαι» δεν συνεπάγεται αυτόματα «τρέφομαι υγιεινά». Υπάγεται στην κατηγορία «junk» η συγκεκριμένη πνευματική τροφή; Είναι «πληροφορία» ή «junk» τα όσα μας μεταδίδονται με φόντο τους «σωρούς των σκουπιδιών»;
Θα πρέπει πρώτα ν' απαντήσουμε σε πιο βασικά πράγματα. Κινδυνεύει ή όχι το έθνος απ' την απεργία των εργατών στην καθαριότητα; Η νέα «υγειονομική βόμβα» είναι το ίδιο «απειλητική» με την παλαιότερη που έδωσε το σύνθημα για την δημόσια διαπόμπευση (και την φυσική εξόντωση) των οροθετικών γυναικών; Πόσες φορές την τελευταία επταετία χρησιμοποιήθηκε ο ίδιος ακριβώς όρος («υγειονομική βόμβα») για να περιγράψει διάφορες καταστάσεις; Και πόσες φορές θα χρησιμοποιηθεί τα επόμενα επτά χρόνια;
Να πάμε σ' άλλα ερωτήματα; Υποκινούνται οι εργάτες της καθαριότητας από την αντιπολίτευση; Η απεργία συνεχίζεται με μοναδικό σκοπό να φθαρεί η κυβέρνηση; Πόσες φορές στο παρελθόν δεν ακούστηκαν τα ίδια ακριβώς πράγματα για άλλους απεργούς; Το ίδιο δεν ίσχυε για τα μπλόκα των αγροτών; Για τους καθηγητές; Για τους φορτηγατζήδες; Για τους δικηγόρους; Για τους δημοσιογράφους; Για όλους τους κλάδους εργαζομένων δηλαδή που τόλμησαν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα; Όλοι τους «υποκινούμενοι» δε βαφτίστηκαν; Όλοι τους «σκοτεινά συμφέροντα» δεν εξυπηρετούσαν;
Το σημαντικότερο: Είναι η συνέχιση της απεργίας εκείνη που ανοίγει την πόρτα στα «ιδιωτικά συμφέροντα» ή ο δρόμος έχει ανοίξει από πολύ καιρό, κι απλά αναζητείται η αφορμή; Ο «Καλλικράτης» (που λανσαρίστηκε ως μονόδρομος για μια δυνατή Τοπική Αυτοδιοίκηση) δεν είχε σχετική πρόβλεψη; Χωρίς καν να υπάρχουν – τότε – «προαπαιτούμενα» και «κακοί Ευρωπαίοι»;
Στο μεταξύ... έχετε υπολογίσει σε τι ύψος θα φτάσει το κόστος αποκομιδής απορριμμάτων έτσι και περάσει στα χέρια των ιδιωτών; Ή δε σας απασχολούν τέτοιες λεπτομέρειες;
