Την είδηση δύσκολα θα την εντοπίσετε, όσο κι αν ψάξετε τη σημερινή ειδησεογραφία. Αθώος κρίθηκε ο πρώην δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης (και επίσης αθώοι οι αιρετοί Ιορδάνης Εφραιμίδης και Παναγιώτης Κουλουρίδης), καταδικασμένοι πρωτόδικα σε μονοετή φυλάκιση για «παράνομη κατάληψη δημόσιου κτήματος».

Το προαναφερθέν «δημόσιο κτήμα» για την κατάληψη του οποίου καταδικάστηκαν, ήταν τμήμα της πρώην αεροπορικής μονάδας 129 ΠΥ (Πτέρυγα υποστήριξης) της Πολεμικής Αεροπορίας. Ο χώρος είχε στο παρελθόν χαρακτηριστεί χώρος πρασίνου. Όταν ωστόσο, το 2009, ήρθαν στο φως σχέδια του Υπ. Περιβάλλοντος για κατασκευή λεωφόρου ταχείας κυκλοφορίας για τη σύνδεση Μεσογείων με παραλία και αεροδρόμιο μέσω σήραγγας στον Υμηττό (σχέδια που, στον χώρο της πρώην 129 ΠΥ, τον χαρακτηρισμένο ως χώρο πρασίνου, προέβλεπαν την κατασκευή ανισόπεδου κόμβου), η τότε δημοτική αρχή προχώρησε στην κατάληψη του μέλλοντος «κόμβου», δημιουργώντας ένα πάρκο για τους πολίτες.

Το πάρκο, βεβαίως, δεν αποφέρει κέρδος. Οι λεωφόροι ταχείας κυκλοφορίας και οι ανισόπεδοι κόμβοι, αντιθέτως, υπηρετούν σαφώς καλύτερα από ένα πάρκο την κρατούσα αντίληψη για την «ανάπτυξη». Στο εδώλιο λοιπόν (με αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη) η τότε δημοτική αρχή, που τόλμησε να καταλάβει έναν δημόσιο χώρο και να φυτέψει πράσινο αντί... ασφάλτου και λοιπών «αναπτυξιακών».

Η καταδίκη των ανθρώπων που σήμερα αθωώθηκαν είχε – το 2014 – προκαλέσει έναν μικρό κοινωνικό σεισμό. Η αθώωσή τους, σήμερα, πέρασε «στα ψιλά». Ίσως γιατί το Ελληνικό έχει ήδη μπει στον δρόμο της αέναης «ανάπτυξης»; Ίσως επειδή τα διαφημιστικά πακέτα της Lamda Development μονοπωλούν το ενδιαφέρον των μεγάλων ενημερωτικών συγκροτημάτων και, με το ενδιαφέρον τους στραμμένο στη συγκεκριμένη κατεύθυνση, κάποιες ειδήσεις απλώς... ξεφεύγουν και χάνονται; Ή, μήπως, μια αθώωση δεν είναι το ίδιο ενδιαφέρουσα ως είδηση όσο μια καταδίκη; Ίδιο ενδιαφέρον προκαλεί το «αθωώθηκε» με το «καταδικάστηκε σε 20ετή φυλάκιση»;

Μπορεί, βέβαια, ούτε και τότε να έδιναν τη δέουσα σημασία οι «άνθρωποι της ενημέρωσης», αλλά, τι στην ευχή; Θα είχαν τουλάχιστον απαλλαγεί από το άγχος της παρακολούθησης της υπόθεσης και θα μπορούσαν απερίσπαστοι να μας εξηγούν πόσο ονειρεμένα θεσπέσια θα γίνει η ζωή μας, όταν – Μαμμωνά θέλοντος! – το μέγα έργο «ανάπλασης του Ελληνικού» ολοκληρωθεί.

Ι. Δ. Σαμπανίκος
Συντάκτης: Ι. Δ. Σαμπανίκος Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.