Έξι πανεπιστημιακοί (συν ένας ο συντονιστής, επτά), δυο επιχειρηματίες, δυο αυτοδιοικητικοί, ένας ηθοποιός: αυτές τις ιδιότητες φέρουν οι άνθρωποι που από σήμερα, μετά και την επίσημη παρουσίασή τους (βλ. σχετικό ρεπορτάζ) ανέλαβαν να οργανώσουν την «ανοιχτή διαδικασία διαλόγου» για τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Σε μια χώρα που δοκιμάζεται άγρια από μια απάνθρωπη λιτότητα εδώ και μια τουλάχιστον εξαετία, αυτές τις ιδιότητες κρίθηκε πως πρέπει να έχουν τα μέλη της επιτροπής που θα προωθήσει (μέσω του σχετικού «διαλόγου») τις διαδικασίες που θα οδηγήσουν σε μια ακόμη αναθεώρηση του Συντάγματός μας.
Μα – θα πείτε! – τα σχετικά με το Σύνταγμα είναι θέμα «ειδικών». Σε μας – τους μη ειδικούς, τους «απλούς πολίτες» αν το προτιμάτε – η τήρησή του επαφίεται. Και από ειδικούς, η νέα επιτροπή, διαθέτει άφθονους. Είναι τοις πάσι γνωστό πόσο εξειδικευμένος είναι σε θέματα συνταγματικότητας π.χ. ένας... περιφερειάρχης. Ακόμη πιο γνωστό, πόσο βαθιά εντρυφούν στο Σύνταγμα οι ηθοποιοί, πριν ακόμη βγουν απ' τη δραματική σχολή. Και βέβαια, ουδείς αμφισβητεί την απέραντη γνώση ενός επιχειρηματία σε θέματα περιβάλλοντος, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρόσβασης στη γνώση κ.λπ.: όλων εκείνων των θεμάτων δηλαδή που πραγματεύεται (και διασφαλίζει, σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο) το μέσο Σύνταγμα μιας μέσης ανά τον πλανήτη Δημοκρατίας.
Η επιτροπή βεβαίως, δεν θα καταπιαστεί με την αναθεώρηση του Συντάγματος: τον όλο «διάλογο» υποτίθεται πως θα δρομολογήσει και συντονίσει. Έναν «διάλογο», για μια αναθεώρηση που έχει κριθεί “απαραίτητη”, και στον οποίο ο άνεργος, ο μισθωτός, ο βιομηχανικός εργάτης, ο αγρότης, όλος εκείνος ο πληθυσμός δηλαδή που πληρώνει (και ξαναπληρώνει) τα αποτελέσματα της «κρίσης» καλείται (;) μόνο ως μαϊντανός· συγχωρέστε μας την παραδρομή, ως «φορέας» καλείται, και οι «ειδικοί» είναι εκείνοι που θα φροντίσουν η άποψή του να ακουστεί.
Το είπε άλλωστε και ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας απευθυνόμενος στα μέλη της επιτροπής: «εκπροσωπείτε και το ευρύτερο φάσμα των απόψεων που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία». Επτά πανεπιστημιακοί (όλως τυχαίως, τέσσερις εξ αυτών από το Καποδιστριακό, ένας απ' το ΕΜΠ, ένας απ' το Δημοκρίτειο και ένας απ' το London School of Economics. Τα λοιπά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας προφανώς δεν διαθέτουν «ειδικούς»), δυο επιχειρηματίες, ένας ηθοποιός και δυο περιφερειάρχες εκπροσωπούν «το ευρύτερο φάσμα των απόψεων που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία»: απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, σάρκα απ' τη σάρκα μας, ο γείτονάς μας στην ουρά στο σούπερ μάρκετ και... πάνω απ' όλα «ειδικοί».
