Την τραγωδία στο πάρκινγκ της εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας δε θα την σχολιάσουμε. Δε θα πράξουμε ωστόσο το ίδιο με τις δεκάδες αναλύσεις της «οδηγικής συμπεριφοράς των Ελλήνων» με τις οποίες και βομβαρδιζόμαστε από το απόγευμα της Κυριακής.
Διαβάσαμε, π.χ., ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στα εκατοντάδες τροχαία που σημειώνονται στους δρόμους της χώρας έχει η «αμέλεια του οδηγού». Όχι το κακό οδικό δίκτυο. Όχι τα πανάκριβα διόδια, που αναγκάζουν πολλούς οδηγούς να επιλέγουν για την μετακίνησή τους παράδρομους και παλιές εθνικές οδούς, που έχουν χρόνια να συντηρηθούν. Όχι η αστεία οδική σήμανση, τα μη συγχρονισμένα φανάρια, η έλλειψη χώρων παρκαρίσματος και λοιποί στρεσογόνοι παράγοντες. Η «αμέλεια» είναι η κυριότερη αιτία.
Μάθαμε επίσης ότι ευθύνεται και η κακή συντήρηση των οχημάτων, απόρροια της «οικονομικής κρίσης». Όχι η δολοφονική φορολόγηση των Ι.Χ., το σύστημα των «τεκμηρίων», η εξωφρενική φορολογία στα καύσιμα και τα ασφάλιστρα και όλα εκείνα τα επί μέρους στοιχεία που οδηγούν τον μέσο κάτοικο της χώρας στο να αδυνατεί όχι απλώς να αποκτήσει σχετικά ασφαλές όχημα για τις μετακινήσεις του, μα να μην μπορεί ούτε το ετήσιο σέρβις του «οικογενειακού αυτοκινήτου» να πληρώσει.
Και βεβαίως, φταίει και η «κακή οδηγική μας παιδεία». Όχι, για «το κακό το ριζικό μας» ακόμη δεν ακούσαμε κάτι.
Ι. Δ. Σ.
