Τα τρία πρώτα κεφάλαια των προκαταρκτικών συμπερασμάτων της Επιτροπής Λογιστικού ελέγχου του χρέους παρουσιάστηκαν σήμερα το πρωί, στην αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής. Στη συνεδρίαση παρευρέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ απουσίασε τελικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος απέστειλε ωστόσο επιστολή εξηγώντας τον λόγο της απουσίας του (σ.σ. έπρεπε να συναντηθεί με τον Καγκελάριο της Δημοκρατίας της Αυστρίας, Βέρνερ Φάιμαν που βρίσκεται στην Αθήνα).
Ο Θάνος Κονταργύρης, μέλος του ATTAC Ελλάδας, παρουσίασε το πρώτο κεφάλαιο, το οποίο αναφέρεται στη ‘διαδρομή’ του χρέους πριν την άφιξη της τρόικας, δηλαδή από το 1980 μέχρι το 2009, περίοδο κατά την οποία «οι τόκοι και οι ανατοκισμοί εξηγούν τα 2/3 της αύξησης του χρέους».
Αναφορά στην περίοδο αυτή έκανε και ο Σταύρος Τομπάζος, καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου, επισημαίνοντας ότι από το 1993 μέχρι το 2007 δεν υπήρξε αύξηση του δημόσιου χρέους ως προς το ΑΕΠ, αλλά αυτό που αυξήθηκε ήταν το ιδιωτικό χρέος από την ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ (2001 και έπειτα). «Η ελληνική κρίση δεν είναι αποκλειστικά κρίση του δημόσιου χρέους, είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο. Είναι μία κρίση της ίδιας της αρχιτεκτονικής του ευρώ, του απορρυθμισμένου χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ευρώπη και βεβαίως στην Ελλάδα και είναι και μία κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης, το οποίο συνδυάζει αυξημένα ποσοστά εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης με μία απευθείας εκμετάλλευση από το χρηματιστικό κεφάλαιο υπό μορφή τόκων, μία δηλαδή εκμετάλλευση η οποία δεν περνά από τις παραγωγικές διαδικασίες», δήλωσε.
Επόμενος ομιλητής ήταν ο Λεωνίδας Βατικιώτης, ο οποίος μίλησε για την εξέλιξη του χρέους από το 2010 έως το 2015 (2ο κεφάλαιο). Μάλιστα ξεκίνησε την ‘αναδρομή’ από το 2008 και την απόφαση του Κ. Καραμανλή να στηρίξει τις τράπεζες με 28 εκατομμύρια ευρώ για να τονίσει ότι λόγω της απόφασης επιβάρυνσης με το κόστος διάσωσης των τραπεζών, η ελληνική κρίση, που αρχικά ήταν τραπεζική, μετεξελίχθηκε σε δημοσιονομική.
Το συμπέρασμα αυτό, ωστόσο, δεν είναι τόσο προφανές: τα προηγούμενα χρόνια, οι Γιάννης Στουρνάρας, Γκίκας Χαρδούβελης και Γιώργος Προβόπουλος ισχυρίζονταν ότι είχαμε έναν υγιέστατο τραπεζικό τομέα, ο οποίος συμπαρασύρθηκε στην κρίση όταν κλήθηκε να σώσει το καταρρέον ελληνικό δημόσιο.
Ο κ. Βατικιώτης αναφέρθηκε ακόμα στην παράνομη αύξηση του χρέους και του ελλείμματος από την ΕΛΣΤΑΤ - κάνοντας λόγο για «μία από τις μεγαλύτερες στατιστικές νοθείες» - και στην παράνομη ένταξη 17 δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης που αύξησε το δημόσιο χρέος του 2009 κατά 18 δις ευρώ. Ακόμα και τότε ωστόσο σύμφωνα με το προκαταρκτικό πόρισμα «η προσφυγή στον μηχανισμό δεν ήταν μονόδρομος.
Η Κυβέρνηση είχε κι άλλες επιλογές που δεν τις αξιοποίησε:αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα - όπως ακριβώς είχε γίνει στη Σκανδιναβία τη δεκαετία του ’90 και στην Ισλανδία το 2008 - εγχώριος δανεισμός, δανεισμός από χώρες εκτός ευρωζώνης, επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, αποδοχή όλων των ποσών που προσφέρονταν στις δημοπρασίες ομολόγων(όσες πρόλαβαν να γίνουν εντός του 2010) και τέλος παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους».
«Έτσι με ευθύνη της Κυβέρνησης Παπανδρέου φτάσαμε στην πρώτη δανειακή σύμβαση του 2010 και στο ολέθριο Μνημόνιο. Στόχος τους ήταν να προσφέρουν μια ασφαλή διέξοδο στους ιδιώτες ομολογιούχους που ήθελαν να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα έτσι ώστε το κούρεμα – που όλοι καταλάβαιναν ότι ήταν θέμα χρόνου να γίνει - να τους βρει με όσο το δυνατόν λιγότερα ελληνικά ομόλογα στα χαρτοφυλάκιά τους. Ο στόχος επιτεύχθηκε όπως δείχνει η αλλαγή του προφίλ του δημοσίου χρέους, όπως μαρτυρά η μείωση του μεριδίου των ομολόγων από ποσοστό 91, 1% το 2009 σε 70,5% το 2011 και αντίστοιχα η αύξηση του μεριδίου που αντιστοιχούσε σε δάνεια από 5,2% σε 25,3% ακριβώς την ίδια περίοδο.
Πρωταγωνιστές σε αυτό το μεγάλο ξεφόρτωμα ήταν οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες. Και όταν η έκθεσή τους στο ελληνικό χρέος μειώθηκε σημαντικά, τότε άνοιξε ο δρόμος για το PSI, την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων με νέα ομόλογα μειωμένης ονομαστικής αξίας κατά 53,5%. Στους μεγάλους χαμένους του PSI εντάσσονται τα Νομικά Πρόσωπα του Δημοσίου Δικαίου, από νοσοκομεία και πανεπιστήμια μέχρι μουσεία και επιμελητήρια που έχασαν καταθέσεις ύψους 16,2 δις ευρώ και μεταξύ αυτών τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία που υπέστησαν απώλειες ύψους 14,5 δις ευρώ σε ένα σύνολο αποθεματικών που είχαν εκείνη την περίοδο 21δις ευρώ» κατέληξε, βάζοντας και τους μικροομολογιούχους στη δεύτερη κατηγορία των χαμένων του PSI, αλλά και τον ελληνικό λαό που απώλεσε κατακτήσεις που ούτε η Χούντα δεν είχε αμφισβητήσει (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, περικοπές μισθών, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.)
«Τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου χρέους δικαιώνουν πλήρως τους πολίτες που αμφισβήτησαν την υποχρέωση να συμμετάσχουν στην αποπληρωμή αυτού του χρέους. Δικαιώνουν πλήρως εκείνους που, εγκαίρως και πριν αναπτυχθεί σε όλη της την έκταση η μνημονιακή καταστροφή, προειδοποίησαν ότι αυτά τα χρέη και αυτά τα δάνεια, τα μνημονιακά, είναι μη νόμιμα, παράνομα, αθέμιτα, επονείδιστα και, σε κάθε περίπτωση, μη βιώσιμα.
Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα, τα προκαταρκτικά πορίσματα, της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους, δικαιώνουν εκείνους που από τις πλατείες στέλνουν μήνυμα αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους μας ενδυναμώνουν να προχωρήσουμε και να ολοκληρώσουμε αυτό τον έλεγχο στη λεπτομέρεια του και να παραδώσει η Επιτροπή μια πλήρη αποτίμηση του λογιστικού ελέγχου.
Τα προκαταρκτικά πορίσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους φανερώνουν ότι το μόνο μας χρέος είναι προς εκείνους που αντιστάθηκαν για να είμαστε ελεύθεροι και να ζούμε σε μια δημοκρατία.
Το μόνο μας χρέος είναι προς την Ιστορία, προς το μέλλον, προς τις ζώσες και τις επόμενες γενιές. Το μόνο μας χρέος είναι και προς εκείνους που έχασαν τη ζωή και την υγεία τους, ζώντας σε απάνθρωπες συνθήκες, τις οποίες τους επιφύλαξαν εκείνοι που, παραβιάζοντας διεθνείς υποχρεώσεις, συνέπραξαν και προκάλεσαν την ανείπωτη ανθρωπιστική κρίση που σοβεί μέχρι σήμερα στη χώρα και κατά της οποίας μαχόμαστε» είχε δηλώσει νωρίτερα η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου.
(Πρώτη δημοσίευση: inagreece.gr)
