Στους 142.087 έκλεισε ο αριθμός των δικαιούχων που θα λάβουν στους λογαριασμούς τους, μέχρι τα τέλη Μαρτίου, το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ). Πρόκειται για όσους έκαναν την αίτηση εντός του Φεβρουαρίου, είτε διαδικτυακά, είτε σε ΚΕΠ και σε Δήμους.
Βέβαια, είναι τεράστιος ο αριθμός όσων έμειναν εκτός χωρίς δική τους υπαιτιότητα, αν και δικαιούνταν το ποσό για τον μήνα αυτό (Φεβρουάριο), αφού στους Δήμους όπου μπορούσαν αποκλειστικά να κάνουν την αίτηση (ως μονογονεϊκές οικογένειες, νοικοκυριά με απροστάτευτα τέκνα κλπ.) επικρατούσε το αδιαχώρητο, με αποτέλεσμα να μην προλάβουν να εξυπηρετηθούν εντός αυτού του χρονικού πλαισίου.
Κι αν η συγκεκριμένη άνιση μεταχείριση μπορεί να διορθωθεί πολύ εύκολα, εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση (με μια ρύθμιση για αυτή την κατηγορία δικαιούχων ώστε να λάβουν το ποσό μαζεμένο στα τέλη του επόμενου μήνα), παραμένει άξιο απορίας το πώς η αναπόφευκτη και δικαιολογημένη ως ένα βαθμό ταλαιπωρία όσων υποχρεούνται να κάνουν την αίτηση στους Δήμους θα περιοριστεί στην απολύτως απαραίτητη.
Κι αυτό γιατί οι ουρές είναι τεράστιες - άρα χρειάζεται καλή οργάνωση από μέρους των Δήμων για την αποτελεσματική και δίκαιη κατανομή των δικαιούχων – και η γραφειοκρατία χτυπάει κόκκινο, αφού οι δημοτικοί υπάλληλοι βρίσκονται έξω από τα συνηθισμένα τους καθήκοντα και δυσκολεύονται να αντιληφθούν το γράμμα του νόμου, πολλώ δε μάλλον το πνεύμα του, με αποτέλεσμα να γίνονται ακόμα και προσβλητικοί προς τους αιτούντες (με σχόλια του τύπου «εγώ δουλεύω x ώρες και παίρνω y ευρώ και εσείς θα κάθεστε και θα παίρνετε χρήματα»…).
Την ίδια στιγμή στις συζητήσεις των ανθρώπων που οι περισσότεροι υπομονετικά περιμένουν τη σειρά τους (και οπλίζονται με υπομονή επίσης για να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα – και μη – δικαιολογητικά…) κυριαρχεί η νοσταλγία για τη δουλειά τους που έναν καιρό άνθιζε (σ.σ. όσοι ήταν επαγγελματίες και αναγκάστηκαν να κλείσουν τα βιβλία) ή για τα ανοιχτά κάποτε εργοστάσια της περιοχής τους που απασχολούσαν κόσμο κι από πιο μακρινές περιοχές.
Και η αγωνία για το μέλλον φυσικά...
Κ. Π.