Έληξε η απεργία πείνας των προσφύγων στην πλατεία Συντάγματος, η οποία είχε ξεκινήσει με αίτημα την επανένωση των προσφύγων με τις οικογένειές τους στη Γ ερμανία. Ο Φοάζ από την Συρία είπε: «Φεύγουμε για να είμαστε κοντά στα παιδιά μας, για να μην υποστούν τις άσχημες καιρικές συνθήκες του χειμώνα. Κάναμε την απεργία πείνας γιατί κάναμε έναν αγώνα. Σταματάμε την απεργία, αλλά συνεχίζουμε τον αγώνα. Ο αγώνας αυτός ήταν για να ακουστεί η φωνή μας τόσο στην ελληνική όσο και στη γερμανική πλευρά. Με την απεργία πείνας η φωνή μας έφτασε στην κυβέρνηση της Ελλάδας και της Γερμανίας. Θέσαμε το ζήτημα των επανενώσεων, ότι οι οικογένειες μας πρέπει να είναι μαζί.». Ευχαρίστησε μάλιστα τον ελληνικό λαό και τους δημοσιογράφους που έγραψαν για την απεργία πείνας.
Η Φιντάν και η Τζαμίλα ήταν δύο από τις επτά γυναίκες απεργούς πείνας και με τη σειρά τους ευχαρίστησαν όσους και όσες τους στήριξαν αυτό το διάστημα, καθώς «αντλούν δύναμη από την παρουσία τους». «Όλη αυτή την περίοδο έχουμε ακούσει πολλές υποσχέσεις. Όλες αυτές υποσχέσεις δεν έχουν υλοποιηθεί», επισήμαναν χαρακτηριστικά.
Έπειτα τον λόγο πήρε ο Αμίρ, Σύριος πρόσφυγας, λέγοντας: «όλο αυτό τον καιρό δίνουμε έναν αγώνα. Ο αγώνας αυτός είναι μεγάλος. Μπορεί στα μάτια πολλών αυτός ο αγώνας να φαίνεται μικρός, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλος. Ο αγώνας αυτός περιέχει τα όνειρα των παιδιών μας, των γονιών, των μητέρων και των πατεράδων. Εδώ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παντού, μιλούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ στην πράξη τα καταπατούν».
Στον κανονισμό του Δουβλίνου αναφέρθηκε ο Αμίρ, ο οποίος, όπως είπε, «γράφεται ότι οι οικογενειακές επανενώσεις πρέπει να γίνονται μέσα σε έξι μήνες. Απ΄ ό,τι φαίνεται δεν είναι κανονισμός. Είναι κάτι που υπάρχει και δεν υλοποιείται».
Στο μεταξύ, τη Δευτέρα, στο πλευρό των προσφύγων βρέθηκε αντιπροσωπεία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και μελών του τομέα Δικαιωμάτων του κόμματος, όπου τους ανέφεραν πως θα τους στηρίξουν υλικά και με κάθε τρόπο μέχρι να ικανοποιηθεί «το πρωταρχικό και αυτονόητο δικαίωμά τους».
