Πιθανόν εσείς να μην το πολυπιστεύετε, αλλά το είπε κοτζάμ (Ευρωπαϊκή) Επιτροπή: με «όρους αγοράς» παραχωρήθηκαν τα 14 «περιφερειακά» μας αεροδρόμια στην κοινοπραξία Fraport AG-Slentel Ltd, συνεπώς απόλυτη διαφάνεια συνοδεύει τη διαδικασία. Η σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εξεδόθη σήμερα Παρασκευή (17 Μαρτίου 2017) και, πλέον, ο δρόμος για να αλλάξουν και επίσημα χέρια τα αεροδρόμια είναι ανοιχτός. Και στρωμένος με ροδοπέταλα διαφάνειας, θα προσθέταμε εμείς, στο πνεύμα της προαναφερθείσας ανακοίνωσης πάντα!
Αν παρατηρήσατε τη χρήση εισαγωγικών στη λέξη «περιφερειακά», να αναφέρουμε πως είναι σκόπιμη προκειμένου να τονίσει – κατ' αρχάς – τα μεγέθη. Είναι όλα τους μικρά, ασήμαντα, οικιακά θα λέγαμε αεροδρόμια μηδενικής κίνησης και καλώς πουλήθηκαν (σ.σ.: ή, αν προτιμάτε, τη μοντέρνα εκδοχή του όρου, «παραχωρήθηκαν») στους φωτισμένους επενδυτές που θα βοηθήσουν τη δική μας, καταδική μας Ζουλουλάνδη να αναπτυχθεί. Μεταξύ των μικρών, ασήμαντων, οικιακών αεροδρομίων καταγράφονται εκείνα της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου, της Σαντορίνης, της Μυκόνου, της Κέρκυρας και των Χανίων, και η ενδεικτική αυτή αναφορά γίνεται με μόνο στόχο να γίνει απόλυτα εμφανές το εύρος της ευκαιρίας για το ελληνικό Δημόσιο. Σκουπίδια με μηδενική κίνηση και μηδενικά έσοδα έδωσε, χρυσάφι θα λάβει ως αντάλλαγμα απ' τη φιλάνθρωπο Κοινοπραξία! Το λέει άλλωστε και η Κομισιόν, ότι τα πάντα έγιναν με «όρους αγοράς».
Ας μη μένουμε όμως σε λεπτομέρειες. Το σημαντικό είναι ότι όλα έγιναν κανονικά, μπορούμε συνεπώς να αναπνεύσουμε με ανακούφιση καθώς η «επένδυση» θα προχωρήσει. Μια μετα-νεοφιλελεύθερη επένδυση, από εκείνες που ο επενδυτής παίρνει τα πάντα έτοιμα (συν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που θα καταβάλλει) και κάνει «βελτιώσεις». Αν κάποτε με τον όρο «επένδυση» αντιλαμβανόμασταν το να διανοίγει με δικά του έξοδα κάποιος σήραγγα σε βουνό προκειμένου να φτιάξει έναν δρόμο π.χ., στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη ως «επένδυση» νοείται το να παραλαμβάνει ο «επενδυτής» το ανοιγμένο και ήδη παραδοθέν σε κυκλοφορία τούνελ, να επιδοτείται για τη φιλανθρωπία του αυτή και να αναλαμβάνει τη βαρύτατη υποχρέωση να σκουπίζει την άσφαλτο μια φορά τον μήνα προκειμένου το τούνελ να φαίνεται «τακτικό».
Όσο για τους «όρους αγοράς», το βέβαιο είναι πως όντως τηρήθηκαν. Έστω κι αν αυτοί οι όροι συνοψίζονται στο «πούλησέ το στα επόμενα 15 δευτερόλεπτα σ' εκείνον που θα κάνει την καλύτερη προσφορά». Δεν είναι άλλωστε καινούργιο αυτό στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Και στην Κατοχή, κάτι παρόμοιο ήταν σε ισχύ. Μην κοιτάτε που τότε έκαναν περιουσίες οι μαυραγορίτες σε βάρος όσων ήταν υποχρεωμένοι να πουλούν: είναι που δεν γνωμοδοτούσε πριν από τις αγοραπωλησίες η Κομισιόν!
