Το δικό του ισχυρό μήνυμα υπέρ μιας ζωής ευτυχισμένης και ελεύθερης, όπου δεν θα κυριαρχεί ο φόβος και το μίσος, περνάει με επιστολή που απευθύνεται στους τζιχαντιστές - δράστες της φονικής επίθεσης στο Παρίσι ο Antoine Leiris, Γάλλος δημοσιογράφος που έχασε τη γυναίκα του στην σφαγή του Bataclan.
«Κλέψατε τη ζωή ενός εξαιρετικού πλάσματος, την αγάπη της ζωής μου, τη μητέρα του γιου μου, αλλά δεν θα έχετε το μίσος μου. Δεν ξέρω ποιοί είστε και δεν θέλω να μάθω, είστε νεκρές ψυχές. (…) Η απάντηση στο μίσος με θυμό, θα ήταν παράδοση στην ίδια άγνοια που έκανε κι εσάς έτσι όπως είστε. Θέλετε να φοβάμαι, να κοιτάζω τους συμπολίτες μου με βλέμμα επιφυλακτικό, να θυσιάσω την ελευθερία μου για την ασφάλεια» γράφει.
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή του:
«Κλέψατε τη ζωή ενός εξαιρετικού πλάσματος, την αγάπη της ζωής μου, τη μητέρα του γιου μου, αλλά δεν θα έχετε το μίσος μου. Δεν ξέρω ποιοί είστε και δεν θέλω να μάθω, είστε νεκρές ψυχές. Eάν αυτός ο Θεός για τον οποίο σκοτώνετε στα τυφλά μας έπλασε κατ’ εικόνα του, κάθε σφαίρα στο κορμί της γυναίκας μου θα είναι μια ευλογία στην ψυχή της.
‘Όχι όμως, δεν θα σας κάνω το δώρο να σας μισήσω. Aυτό είναι που διακαώς ζητάτε, αλλά η απάντηση στο μίσος με θυμό, θα ήταν παράδοση στην ίδια άγνοια που έκανε κι εσάς έτσι όπως είστε. Θέλετε να φοβάμαι, να κοιτάζω τους συμπολίτες μου με βλέμμα επιφυλακτικό, να θυσιάσω την ελευθερία μου για την ασφάλεια (…)
Είμαστε δύο, ο γιος μου κι εγώ, αλλά είμαστε πιο δυνατοί από τους στρατούς όλου του κόσμου. Δεν έχω, άλλωστε, χρόνο να σας αφιερώσω, πρέπει να πάω στον Μελβίλ που μόλις ξυπνάει. Eίναι μόλις 17 μηνών, θα φάει όπως κάθε μέρα, μετά θα παίξουμε όπως κάθε μέρα, και για όλη του τη ζωή αυτό το αγόρι θα σας αναγκάζει να έρχεστε αντιμέτωποι με το γεγονός ότι είναι ευτυχισμένο κι ελεύθερο. ‘Όχι, δεν θα έχετε ούτε το δικό του μίσος».
(Πρώτη δημοσίευση: inagreece.gr)
